Podolska: Historiski region we wuchodnej Europje

 

Podolska krajina nadeńdźe so při južnej kromje Wuchodoeuropskeje runiny a wuchodnje Karpatow. Na Podolskej plaće je wona zwjetša płona a zdźěla tež hórkata a přećehnjena wot rěčnych dolinow w formje kanjonow, wot kotrychž pochadźa tež mjeno Po-dolska. Najwjetše rěki su Dnjestr, Zbruč a Južny Bug; wuznamne města Winnycja a Chmelnyckyj na wuchodźe kaž tež Kamjanec-Podilskyj a Ternopil na zapadźe.

W pjatym a šestym lětstotku zasydlichu so Słowjenjo w Podolskej. Pozdźišo přeprěčichu ju Hunojo, Awarojo, Madźarojo a Mongolojo po puću do srjedźneje Europy. W druhim lěttysacu słušeše kónčina najprjedy do wjerchowstwa Halyč-Wołyńskeje a wot 1366 hač do druheho pólskeho dźělenja w lěće 1793 do Pólsko-Litawskeje. Wulki dźěl Podolskeje bě pak wot lěta 1672 hač do 1699 z dźělom Osmaniskeho mócnarstwa. Pod pólskim knjejstwom wobsteješe Podolska z wójwodstwow Podolska a Bracław. Kamjanec-Podilskyj (pólsce Kamieniec Podolski) bě přez lětstotki najjužniša namjezna twjerdźizna Pólskeho kralestwa.

1772 integrowachu so zapadne kónčiny Podolskeje do rakuskeho kraja Galiciska, 1793 přińdźe wuchodny dźěl pod ruske knjejstwo. Mjez swětowymaj wójnomaj słušeše potom zapadny dźěl znowa do Pólskeje a wuchodny do Sowjetskeho zwjazka.

•  
  Twjerdźizna w Kamjanecu-Podilskim
•  
  Drjewjana cyrkej we Winnyci
•  
  Karta Podolskeje z lěta 1648
•  
  Tradicionelne podolske drasty spočatk 20. lětstotka