अर्जुन

हाका ‘मध्यम पांडव’ अशेंय म्हणटात. पांडुची बायल कुंती हिका इंद्रमंत्राच्या प्रभावान हिमालयाच्या शतशृंग पर्वतार जाल्लो चलो. ताका धनंजय, इंद्रसुत, फाल्गून, पार्थ अशींय नांवां आसात.पांचूय पांडवां भितर अर्जुन कुशळ धर्नुधर आनी शूरवीर आशिल्लो. ताका शंकरा कडसून पाशुपतास्त्र, परशुरामा कडल्यान शस्त्रविद्या आनी अग्नी कडल्यान ‘गांडीव’ धनुष्य, तशेंच इंद्र,वरुण, यम आनी कुबेर हांच्या कडसून वेगवेगळ्या अस्त्रांची प्राप्ती जाल्ली. द्रोणाचार्याचो तो पट्टशिष्य आशिल्लो. आचार्या कडल्यान शिकून घेतिल्लें धनुर्विद्येचें आनी अस्त्रविद्येचें द्रौपदी स्वयंवरा वेळा अप्रुप कसब दाखोवन ताणें द्रौपदीक जिखली. तो आपलें ‘गांडीव’ धनु दाव्या हातान लेगीत चलयतालो म्हूण ताका ‘सव्यसाची’ अशें म्हणटाले. आपले 106 वर्सांचे पिरायेंत ताणें खास करून उत्तर भारतांत खूब दिग्विजय मेळयले.

शकुनी कडे कूटद्यूत खेळटना हारतकच ताणें आपल्या भावां वांगडा द्वैतवनांत वास केलो आनी एका वर्साचो अज्ञातवास विराटनगरांत भोगलो. विराटनगरांत ‘बृहन्नला’ नांव घेवन ताणें राजकुमारी उत्तरेक नाचकलेचें शिक्षण दिलें. अस्त्रविद्ये वांगडाच अर्जून ललित कलांत लेगीत निपूण आशिल्लो.

भगवान श्रीकृष्णा वांगडा ताची सख्यभक्ती आशिल्ली. भारतीय झुजावेळा आपल्या हातान आपल्याच भावांचो, गुरूंचो वध जातलो ह्या हुस्क्यान निर्शेवन ताणें धनुश्य-बाण सकयल दवल्लें. तेन्ना ताच्या रथाचो सारथी जावन बशिल्ल्या श्रीकृष्णान ताका कुरुक्षेत्राचेर गीता सांगली. विरक्त जाल्लो अर्जुन गीतेचो उपदेश आयकून झुजाक तयार जालो. भारतीय झुजांत ताणें कर्ण, जयद्रथ, भीष्म आदी कौरववीरांक मारले.

नर-नारायण भितर कृष्णाक नारायणाचो जाल्यार अर्जुनाक नराचो अवतार मानला. ताका चार बायलो आशिल्ल्यो. द्रौपदी पसून ताका श्रुतीकीर्ती, सुभद्रेपसून अभिमन्यू, चित्रांगदेपसून बभ्रुवाहन आनी उलूपीपसून इरावान् हें चार पूत जाले. पांडवां वांगडा महाप्रस्थान करता आसतना ताका मर्ण आयलें.

Arjuna