Arquitectura Panteón: Estrutura arquitectónica funeraria

Para outros significados véxase Panteón.

Desde o século XVI a palabra tamén se usou, nun sentido secular, para referirse a un grupo de xente exaltada. Noutro sentido, refírese a un templo ou edificio sagrado dedicado a todos os deuses dunha relixión politeísta particular (como os da mitoloxía hindú).

Salvo no caso de grandes monumentos, o seu significado actual é o de edificación funeraria, normalmente nun cemiterio, onde repousan os restos dos defuntos dunha familia ou dun grupo determinado.

Quizais a asimilación do nome de panteón a este uso proveña da primitiva relixión romana, en que os espíritos dos antepasados eran considerados como "deuses domésticos" (dou "deuses lares").

Outra versión indica que a súa orixe estaría en que o célebre artista Rafael (Rafaello) pediu (e foi) soterrado no Panteón de Roma (Panteón de Agripa).

Na actualidade a palabra úsase principalmente, a nivel mundial, para describir tres edificios:

• O Panteón de Roma, construído orixinalmente no século II como un templo para todos os deuses romanos, e usado como igrexa cristiá desde o século VII. A súa fachada con columnas e a súa enorme cúpula serviron de modelo a todos os demais panteóns construídos desde o Renacemento.
• O Panteón de París, un edificio do século XVIII usado actualmente como lugar de sepultura para personaxes franceses famosos.
• O Panteón de Londres, un edificio tamén do século XVIII usado actualmente como teatro.

Panteóns famosos en Galicia

En Galicia son de destacar o Panteón Real, na Capela das Reliquias da Catedral de Santiago, onde xacen os restos de varios Reis de Galicia e León, e o Panteón de Galegos Ilustres, na igrexa do antigo Convento de San Domingos de Bonaval, tamén en Santiago de Compostela.