Adolf Butenandt

 

Estudou na Universidade de Marburg e na Universidade de Gotinga, onde se graduou en 1927, tendo como profesor a Adolf Windaus. Desde 1931 impartiu clases na Universidade de Gotinga e desde 1933 na Escola Técnica Superior de Danzig.

En 1936 foi nomeado director do Instituto de Bioquímica de Max Planck (antes chamado Kaiser Wilhelm) en Berlín-Dahlem.

Desde 1945 impartiu clases e investigou na Universidade de Tubinga, e posteriormente entre 1956 e 1971, foi profesor de química fisiolóxica na Universidade de Múnic e presidente da Sociedade Max Planck para o Progreso da Ciencia entre 1960 e 1972.

Dedicouse a investigar as hormonas sexuais humanas, illando en 1929 o estróxeno, a androsterona en 1931 e a proxesterona e testosterona en 1934, determinando, así mesmo, as relacións entre estas e os esteroides.

Foi galardoado en 1939 co premio Nobel de Química, que compartiu con Leopold Ruzicka, polos seus traballos sobre as hormonas sexuais, pero o réxime nacionalsocialista no poder, obrigoulle a rexeitar tal galardón, que finalmente aceptou en 1949.

As súas investigacións, ademais, trataron sobre as hormonas e os virus dos insectos.

• Premio Nobel de Química.

Ligazóns externas

• Páxina web do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1939 (en inglés)
• Biografía na páxina do Instituto Nobel (en inglés)
• Perfil de Adolf Butenandt en NNDB (en inglés)

Predecesor: Richard Kuhn

Premio Nobel de Química   1939 con Leopold Ruzicka

Sucesor: George de Hevesy