سال سبت (عبری: שמיטה به معنی لغوی آزادشدن) که سال سباتی یا شویت (عبری: שביעית به معنی هفتم) نیز خوانده میشود هفتمین سال از سیکل هفتساله کشاورزی است که در تورات برای یهودیان در ارض مقدس اعلام شدهاست و هماکنون نیز در اسراییل مدرن رعایت میشود.
در زمان شمیتا در زمین کشاورزی نباید صورت گیرد و این کار بر اساس هالاخا ممنوع است. هیچ فعالیت کشاورزی برای افزایش محصول نباید صورت گیرد. هر نوع میوهای که در این سال کاشته شود بدون صاحب بوده و میتواند توسط هر کسی برداشته شود. قوانین خاصی برای خرید و فروش وجود دارد. همچنین در این سال تمامی بدهیها، غیر از بدهیها به خارجیها (جنتیلها) باید لغو شوند. فصل ۲۵ کتاب لاویان به کسانی که شمیتا را رعایت کنند وعده محصول زیاد میدهد و رعایت آن را آزمایش قوم یهود میداند. ولیکن به نظر میرسد که در تاریخ یهود این روز بهطور کلی رعایت نمیشدهاست.
سال سبت در کتابهای زیر آمدهاست:
اشعیا به پادشاه حزقیا میگوید که اگر او قول دهد که سال سبت را رعایت کند (۷۰۱ قبل از میلاد) و یوبل در سال بعد از آن را نیز رعایت کند (۷۰۰ قبل از میلاد) و کشاورزی را دوباره در سال بعد از آن از سر بگیرد (۶۹۹ قبل از میلاد) خداوند بر ضد دشمنان او که اورشلیم را محاصره کردند عمل خواهد کرد. در هیچکجای دیگر عهد عتیق دو سال متوالی برای کشت ممنوع نمیشوند.
خاخامهای یهودی در تلمود و در جاهای دیگر تفسیرات متفاوتی بر روی قوانین شمیتا گذاشتند تا آن را ساده کرده و از مشکلات ایجاد شده برای کشاورزان جلوگیری کنند. بهطور مثال دستور هتر مشیرا در سال شمیتا ۱۸۸۸-۱۸۸۹ به کشاورزان یهودی اجازه داد که زمینهای خود را به غیریهودیان بفروشند تا کشاورزی بر روی آنها ادامه یابد. این نوع آسان کردن شمیتا هنوز نیز ادامه دارد و مسئله بحث بین یهودیان صهیونیست و یهودیان هاردی است. بین نظر دانشمندان یهودی اختلاف زیادی در مورد لزوم رعایت شمیتا در این زمان وجود دارد. بعضی اعتقاد دارند که قانون شمیتا همیشگی است و هماکنون نیز باید رعایت شود. بعضی دیگر اعتقاد دارند که لزوم رعایت آن وابسته به نظر خاخامها است. بسیاری خاخامها اعتقاد دارند که شمیتا اکنون داوطلبانه است و اجباری نیست. بر اساس نظر خاخام سفاردی عوادیا یوسف رعایت شمیتا زمانی الزامی است که اکثریت قوم اسراییل دوباره به ارض موعود بازگردند و اکنون تنها بستگی به نظر خاخامها دارد. ولیکن یهودیان هاردی اعتقاد دارند که شمیتا یک قانون توراتی است و رعایت آن همیشه الزامیست.
بر اساس قانون شمیتا زمینی در ارض اسراییل که متعلق به یهودیان باشد باید در سال هفتم کشت نشود. ولیکن این قانون به زمینهای خارج از اسراییل توراتی الزامی نیست. در زمان تورات میوههای خودرو توسط فقرا، غریبهها یا حیوانات مصرف میشد. همچنین تولیدات طبیعی زمین مانند انگور میتواند برداشت شود ولیکن نباید فروخته شود. بلکه باید مصرف شده یا به فقرا داده شود. تمامی بدهیها در بعد از ظهر روز ۲۹ ایلول تمامی بدهیها به صورت خودکار بخشیده خواهند شد. بر اساس شمیتا هر نوع محصولی که از زمینی که متعلق به یهودیان باشد در سال شمیتا نباید فروخته یا مصرف شود. میوه و سبزیجات فروخته شده در سال شمیتا از پنج منبع تأمین میشوند :
در هالاخا (شرع یهود) محصول سال هفتم که قوانین شمیتا به آن اعمال شدهاست شویت نام دارد. محصول شویت دارای قوانین خاصی برای مصرف است:
بر اساس قانون تورات یهودیانی که زمین کشاورزی دارند باید درهای زمین خود را باز بگذارند تا هرکسی که بخواهد بتواند در آن کشاورزی کند. اگر زمین قفل دارد باید قفلهای آن باز شوند. خاخامهای میشنا در تلمود قوانین خاصی به این قوانین اضافه کردهاند تا از اینکه چند نفر تمامی زمینها را کشت کنند جلوگیری شود.
اولین شمیتا در سرزمین اسراییل در سال ۱۹۵۱ بود. سالهای شمیتای بعدی به ترتیب در ۱۹۵۸-۵۹، ۱۹۶۵-۶۶، ۱۹۷۲-۷۳، ۱۹۷۹-۱۹۸۰، ۱۹۸۶-۱۹۸۷، ۱۹۹۳-۱۹۹۴ و ۲۰۰۰-۲۰۰۱ بود.آخرین شمیتا از سپتامبر سال ۲۰۱۴ شروع شد و تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۵ ادامه داشت.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article شمیتا, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.