در فرهنگ ارتباطات، دانش رایانیک، سایبرنتیک، یا فرمانیک (به انگلیسی: Cybernetics) نام نظریهای است که مناسبات انسان و ماشین، و مناسبات ماشینها با یکدیگر را تبیین میکند.
این نظریه را نوربرت وینر در سال ۱۹۴۸ مطرح کردهاست.
زمینهٔ گستردهٔ سایبرنتیک به صورت مطالعات بین رشتهها و از طریق بههم وصلکردن زمینههای متعدد و گوناگونی همچون سیستمهای کنترل، نظریهٔ شبکههای الکتریکی، منطق ریاضی، پایداری سیستمهای زیستشناسی، پایداری سیستمهای مهندسی، و علوم اعصاب در طی سالهای دههٔ ۱۹۴۰ آغاز گردید. با گسترشهای بعدی، میدانهای علمی دیگری نظیر سیستمهای اجتماعی، مردمشناسی، نظریه عمومی سیستمها، روانشناسی، و معماری و طراحی نیز به آغوش سیبرنتیک درآمدند.
بر این اساس نظام سیاسی پیامهایی (اطلاعات) دریافت میکند و آنها را تفسیر و تنظیم میکند و بر اساس آن ارتباط و تصمیم میگیرد؛ لذا تداوم نظام سیاسی به میزان قدرت (کنترل) بر اطلاعات است. سیستم برای تضمین تداوم خویش باید سه نوع اطلاعات دریافت میکند:
۱. دربارهٔ جهان خارج ۲. اطلاعات دربارهٔ گذشته (حافظه یا خاطره) ۳. دربارهٔ اجزا و عملکرد خودش (مکانیسم بازخورد)
This article uses material from the Wikipedia فارسی article سایبرنتیک, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.