در حال حاضر ۸ کشور مستقل آزمایش موفقیتآمیز جنگافزارهای هستهای خود را بهطور عمومی اعلام کردهاند.
از این میان، پنج کشور عضو پیمان منع گسترش جنگافزارهای هستهای و اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل هستند. (چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا، آمریکا) سه کشور پاکستان، کره شمالی و هند اما عضو پیماننامه منع گسترش سلاحهای هستهای نبوده و تصور میشود که جنگافزار هستهای دارند. به نظر میرسد که کشور اسرائیل نیز جنگافزار هستهای دارد اما این موضوع را بر اساس سیاست ابهامآفرینی تعمدی اعلام نمیکند. شواهد و مدارک دقیقی در رابطه با آزمایش جنگافزار هستهای توسط اسرائیل موجود نیست اما بر پایه برخی گزارشها مانند گزارش انستیتو بینالمللی پژوهشهای صلح استکهلم پیشبینی میشود که اسرائیل حدود ۷۵ تا ۴۰۰ کلاهک هستهای داشته باشد. تا سال ۲۰۱۹ گمان میرود که ۱۳٬۸۶۵ کلاهک هستهای در جهان وجود داشته باشد و در حال حاضر ۳٬۷۵۰ مورد از این تسلیحات در اختیار نیروهای نظامی فعال و در وضعیت عملیاتی هستند. تا سال ۲۰۱۹ بیش از ۹۰ درصد از مجموع تسلیحات هستهای فعلی، متعلق به ایالات متحده و روسیه هستند. چندین کشور مانند بلاروس، قزاقستان، اوکراین، و آفریقای جنوبی سابقاً جنگافزار هستهای داشتند. اما آن را از بین بردهاند.
همچنین کشورهای بلژیک، آلمان، ایتالیا، هلند و ترکیه بهعنوان اعضای ناتو مجموعاً ۱۵۰ سلاح هستهای آمریکایی را در اختیار دارند.
جدول وضعیت و تعداد جنگافزارهای هستهای کشورها:
کشور | تسلیحات | تاریخ اولین آزمایش | محل اولین آزمایش | پیمان منع جامع آزمایش هستهای | روش شلیک | تعداد آزمایشها | منبع | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
عملیاتی | مجموع | |||||||
۵ کشور عضو شورای امنیت | ||||||||
ایالات متحده آمریکا | ۱۷۵۰ | ۵٬۸۰۰–۷٬۱۸۵ | ۱۶ ژوئیهٔ ۱۹۴۵ (آزمایش ترینیتی) | الماگوردو، نیومکزیکو | Signatory | Nuclear triad | ۱٬۰۳۰ | |
روسیه | ۱۵۷۲ | ۱٬۳۷۲–۱٬۴۹۰ | ۲۹ اوت ۱۹۴۹ (آردیاس-۱) | سمی، جمهوری شوروی سوسیالیستی قزاقستان | Ratifier | Nuclear triad | ۷۱۵ | |
بریتانیا | ۱۲۰ | ۲۰۰–۲۱۵ | ۳ اکتبر ۱۹۵۲ (Hurricane) | جزایر مونتبلو، استرالیا | Ratifier | دریاپایه | ۴۵ | |
فرانسه | ۲۸۰ | ۲۹۰ | ۱۳ فوریهٔ ۱۹۶۰ (Gerboise Bleue) | صحرای بزرگ آفریقا، الجزایر فرانسه | Ratifier | هواپایه و دریاپایه | ۲۱۰ | |
چین | نامعلوم | ۳۵۰ | ۱۶ اکتبر ۱۹۶۴ (596) | لوپ نور، سینکیانگ | Signatory | Nuclear triad | ۴۵ | |
کشورهای غیر عضو پیمان عدم اشاعه سلاحهای هستهای | ||||||||
هند | نامعلوم | ۱۶۰ | ۱۸ مه ۱۹۷۴ (عملیات بودای خندان) | راجستان | Non-signatory | Nuclear triad | ۶ | |
پاکستان | ۰ | ۱۶۰ | ۲۸ مه ۱۹۹۸ (Chagai-1) | ایالت بلوچستان | Non-signatory | زمینپایه و هواپایه | ۶ | |
کره شمالی | ۰ | ۴۵ | ۹ اکتبر ۲۰۰۶ | شهرستان کیلجو، استان هامگیونگ شمالی | Non-signatory | زمینپایه و دریاپایه | ۶ | |
عدم اعلام وضعیت تسلیحات هستهای | ||||||||
🇮🇱 اسرائیل | ۰ | ۹۰ | ۱۹۶۰–۱۹۷۹ | نامعلوم | Signatory | Suspected nuclear triad | نامعلوم |
کشور | پایگاه هوایی | تعداد |
---|---|---|
ترکیه | اینجرلیک | ۵۰ |
ایتالیا | اویانو | ۴۰ |
Ghedi Torre | ||
آلمان | بوشل | ۲۰ |
هلند | فولکل | ۲۰ |
بلژیک | کلاین بروگل | ۲۰ |
مجموع | ۱۵۰ |
تصمیمگیری در مورد شلیک و استفاده از جنگافزارهای هستهای در کشورهای مختلف در اختیار اشخاص یا گروهی کوچک و محدود از مقامات سیاسی کشورها به شرح زیر منحصر شدهاست:
ایالات متحده آمریکا: رئیسجمهور ایالات متحده
روسیه: رئیسجمهور روسیه و طبق گزارشهای تأیید نشده، موافقت و تأیید وزیر دفاع و رئیس ستاد کل نیروهای مسلح نیز برای کنترل چگت (چمدان هستهای روسیه) و شلیک تسلیحات هستهای مورد نیاز و ضروری است.
پاکستان: شورای فرماندهی ملی پاکستان
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ فهرست کشورهای دارنده جنگافزار هستهای موجود است. |
This article uses material from the Wikipedia فارسی article فهرست کشورهای دارنده جنگافزار هستهای, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.