G20

Τα μέλη του περιλαμβάνουν 19 επιμέρους χώρες-Αργεντινή, Αυστραλία, Βραζιλία, Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιαπωνία, Ιταλία, Ινδία, Ινδονησία,  Καναδάς, Κίνα, Μεξικό, Νότια Αφρική, Νότια Κορέα, τη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία, την Τουρκία, και την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Η ΕΕ εκπροσωπείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Η G-20 ιδρύθηκε το 1999 με σκοπό τη μελέτη, την αναθεώρηση και την προώθηση συζήτησης υψηλού επιπέδου για θέματα πολιτικής που αφορούν την προώθηση της διεθνούς χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Επιδιώκει να αντιμετωπίσει ζητήματα που υπερβαίνει τις αρμοδιότητες του κάθε ενός οργανισμού. Συλλογικά, οι οικονομίες της G20 αντιπροσωπεύουν περίπου το 85% του ακαθάριστου προϊόντος παγκοσμίως (GWP), το 80% του παγκόσμιου εμπορίου (ή, εάν εξαιρεθεί το εσωτερικό εμπόριο της ΕΕ, 75%), και τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της G-20, έχουν συναντηθεί σε τακτά χρονικά διαστήματα σε συνόδους κορυφής από την πρώτη συνεδρίασή τους το 2008, και η ομάδα φιλοξενεί, επίσης, χωριστές συναντήσεις των υπουργών οικονομικών και των διοικητών των κεντρικών τραπεζών.

Με την αύξηση της ισχύος της G-20, μετά την σύνοδο κορυφής των ηγετών της, το 2008, οι ηγέτες της ανακοίνωσαν στις 25 Σεπτεμβρίου 2009 ότι η ομάδα θα αντικαταστήσει την G8 ως το κύριο οικονομικό συμβούλιο των υγιέστατων οικονομικά εθνών. Από την ίδρυσή της, τα μέλη της G-20 έχουν επικριθεί για τις πολιτικές ένταξης, από πολλούς διανοούμενους, και οι σύνοδοι κορυφής της υπήρξαν το επίκεντρο για μεγάλες διαδηλώσεις από αντιπάλους της παγκοσμιοποίησης, εθνικιστές και άλλους.

Οι επικεφαλής των χωρών της G-20, συναντήθηκαν σε εξαμηνιαία βάση στις συνόδους κορυφής της G-20 μεταξύ του 2008 και του 2011. Από τη σύνοδο κορυφής των Καννών το Νοέμβριο του 2011, όλες οι σύνοδοι κορυφής της G-20, πραγματοποιείται κάθε χρόνο.

•   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα G20 στο Wiki Commons