Νταρ Ες Σαλάμ

Το Νταρ ες Σαλάμ, αλλιώς Νταρ Ες Σαλάμ ή, ορθότερα, Νταρ ες Σαλάαμ ή Νταρ ες Σαλαάμ, (σουαχίλι:Dar es Salaam, αραβικά: دار السلام, Dār as-Salām,«ο Οίκος της ειρήνης ή το Λιμάνι της ειρήνης»), αλλιώς Μζιζίμα (Mzizima) είναι η πιο μεγάλη πόλη (2,5 εκατομμύρια κάτοικοι το 2003) της Τανζανίας και πρώην πρωτεύουσα της χώρας, (τωρινή πρωτεύουσα:Ντοντόμα). Αποτελεί σημαντικό οικονομικό κι εμπορικό κόμβο του Ινδικού ωκεανού.

Νταρ ες Σαλάμ
Νταρ ες Σαλάμ
Χώρα	Τανζανία
Διοικητική υπαγωγή	Περιφέρεια Νταρ ες Σαλαάμ
Ίδρυση	1862
Έκταση	1.393 km²
Υψόμετρο	12 μέτρα
Πληθυσμός	4.715.000 (2016)
Ταχ. κωδ.	10000–19999
Ζώνη ώρας	UTC+03:00
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο πληθυσμός της πόλης αυξάνεται με ρυθμό 4,4% ετησίως. Το λιμάνι της πόλης αποτελεί το κυριότερο της Τανζανίας, λειτουργώντας διαμετακομιστικά σε εξαγωγές καφέ, βάμβακος και σισάλ (Sisal [Agave sisalana], ινώδης κάκτος για την παρασκευή σχοινιών). Οι τοπικές βιομηχανίες περιλαμβάνουν προϊόντα διατροφής, υφάσματα, τσιμέντο και φαρμακευτικά προϊόντα. Η πλειονότητα των κατοίκων ασπάζονται το μουσουλμανισμό. Ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών προέρχεται από τη νότια Ασία.

Το 1859, ο Άλμπερτ Ρόσερ (Albert Roscher) από το Αμβούργο είναι ο πρώτος Ευρωπαίος που αποβιβάζεται στη Μζιζίμα («Υγιής πόλη»). Το 1866,ο σουλτάνος Σεγίντ Ματζίντ (Seyyid Madjid) από τη Ζανζιβάρη έδωσε το σημερινό όνομα της πόλης, που σημαίνει στα αραβικά «Οίκος της ειρήνης». Μετά από τον θάνατο του Ματζίντ το 1870, η πόλη παρήκμαζε, μέχρι την έλευση, το 1877, μίας γερμανικής εταιρείας αποικιακού χαρακτήρα, προερχόμενης από τις γερμανικές αποικίες της υπόλοιπης ανατολικής Αφρικής. Η ανάπτυξη της πόλης διευκολύνθηκε από τον διοικητικό κι εμπορικό χαρακτήρα που έλαβε από την γερμανική ανατολική Αφρική και από τη βιομηχανική πρόοδο ως αποτέλεσμα της κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής που εξυπηρετούσε όλη την περιοχή στις αρχές του 1900. Η γερμανική ανατολική Αφρική κατακτήθηκε από τους Άγγλους κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετονομάσθηκε Τανγκανίκα. Παρά ταύτα το Νταρ ες Σαλάμ συνέχισε να αποτελεί διοικητικό και εμπορικό κέντρο της επικράτειας. Σύμφωνα με τον βρετανικό κανονισμό, οι ξεχωριστοί ευρωπαϊκοί και αφρικανικοί τομείς θα έπρεπε να αναπτύσσονται σε μία απόσταση από το κέντρο της πόλης.

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η πόλη διήλθε μία περίοδο ταχείας ανάπτυξης κι ευημερίας. Στο πολιτικό σκηνικό, συγκροτείται η Εθνική Αφρικανική Ένωση της Τανγκανίκας(TANU), η οποία καταφέρνει να ανέλθει στην εξουσία και να οδηγήσει τη χώρα στη ανεξαρτησία από το “βρετανικό στέμμα” το Δεκέμβριο του 1961.

Το Νταρ ες Σαλάμ συνέχισε να λειτουργεί ως πρωτεύουσα ακόμα και μετά την ένωση Τανγκανίκας-Ζανζιβάρης το 1964, δημιουργώντας έτσι το σύγχρονο κράτος της Τανζανίας. Ωστόσο, το 1973, με διάφορες διατάξεις αποφασίσθηκε η μεταφορά της πρωτεύουσας στη Ντοντόμα, η οποία βρίσκεται πιο κεντρικά,στο εσωτερικό της Τανζανίας. Η διαδικασία μεταφοράς της πρωτεύουσας δεν έχει πλήρως επιτευχθεί ακόμα, καθώς το Νταρ ες Σαλάμ παραμένει η σημαντικότερη πόλη.

Στην πόλη λειτουργεί η τσιμεντοβιομηχανία γερμανικών συμφερόντων Heidelberg Cement.