Καρτέλ Του Μεδεγίν: εγκληματική οργάνωση στην Κολομβία

Συχνά θεωρείται ότι είναι το πρώτο μεγάλο «καρτέλ ναρκωτικών» και αναφέρεται ως τέτοιο (καρτέλ) λόγω των ανώτερων κλιμακίων της οργάνωσης και της συνολικής δομής εξουσίας που χτίστηκε σε μια συνεργασία μεταξύ πολλών Κολομβιανών διακινητών που δρούσαν δίπλα στον Εσκομπάρ. Συμπεριλαμβάνονταν οι αδελφοί Οτσόα Βάσκες (Χόρχε Λουίς, Φάμπιο και Χουάν Νταβίντ), Χοσέ Γκονζάλο Ροντρίγκεζ Γκάτσα και Κάρλος Λέντερ. Ωστόσο, ο κύριος συνεργάτης του Εσκομπάρ στην οργάνωση ήταν ο ξάδερφός του Γκουστάβο Γκαβίρια, ο οποίος χειριζόταν πολλές από τις ναυτιλιακές υποθέσεις του καρτέλ και τις πιο γενικές και λεπτομερείς υλικοτεχνικές πτυχές των οδών διακίνησης κοκαΐνης και των διεθνών δικτύων λαθρεμπορίου που προμήθευαν τουλάχιστον το 80% της παγκόσμιας κοκαΐνης κατά τη διάρκεια της κορύφωσης του. Ο Γκουστάβο Γκαβίρια, γνωστός και ως Λεόν φαίνεται ότι είχε επίσης ισχυρή ανάμειξη στις πρωτοφανείς πράξεις τρομοκρατίας του καρτέλ, δίπλα στον ξάδερφό του Πάμπλο και θεωρούνταν δεύτερος στην εξουσία του καρτέλ, με τον ίδιο και τον Εσκομπάρ να έχουν εκκρεμή εντάλματα σύλληψης από άλλα έθνη όπου είχε εξαπλωθεί η εγκληματική τους δραστηριότητα, όπως στην Ισπανία και τις ΗΠΑ. Εν τω μεταξύ, ο αδελφός του Πάμπλο Εσκομπάρ, Ρομπέρτο ​​Εσκομπάρ, ενήργησε ως λογιστής της οργάνωσης. Το καρτέλ λειτούργησε από το 1972 έως το 1993 στην Κολομβία, την Βολιβία, τον Παναμά, την Κεντρική Αμερική, το Περού, τις Μπαχάμες, τις Ηνωμένες Πολιτείες (συγκεκριμένα στο Λος Άντζελες, την Νέα Υόρκη και το Μαϊάμι), καθώς και στον Καναδά.

Καρτέλ του Μεδεγίν (Cartel de Medellín)
Φωτογραφία του ιδρυτή και ηγέτη του καρτέλ, Πάμπλο Εσκομπάρ το 1976.
Ιδρυτικά μέλη	Πάμπλο Εσκομπάρ † Γκουστάβο Γκαβίρια Αδερφοί Οτσόα Βάσκες Χοσέ Ροντρίγκες Γκάτσα † Κάρλος Λέντερ
Τόπος ίδρυσης	Μεδεγίν, Κολομβία
Έτη δράσης	1972–1993
Εθνικότητα	Κολομβία ! Κολομβιανοί
Αρχηγός	Πάμπλο Εσκομπάρ
Μέλη	70,000 - 100,000 (750,000 συνολικά εργαζόμενοι)
Εγκληματικές δραστηριότητες	Διακίνηση ναρκωτικών, διακίνηση όπλων, βομβιστικές επιθέσεις, δολοφονίες, εκφοβισμός, απαγωγές, εκβιασμοί, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
Σχετικά πολυμέσα

Παρόλο που η οργάνωση ξεκίνησε ως ένα δίκτυο λαθρεμπορίου που είχε ήδη γνωρίσει επιτυχία από το λαθρεμπόριο από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, μόλις το 1976 στράφηκαν επίσημα στη διακίνηση κοκαΐνης που βοήθησε στην εκδήλωση της περιβόητης έκρηξης της κοκαΐνης των Ηνωμένων Πολιτειών και του πολέμου ναρκωτικών στο Μαϊάμι κατά τα επόμενα χρόνια, λόγω των εργασιών διακίνησης τους αυξάνοντας σημαντικά τη διαθεσιμότητα και την πρόσβασή του σε αυτές τις αγορές. Στο αποκορύφωμα των δραστηριοτήτων του, το Καρτέλ Μεντεγίν διακινούσε λαθραία πολλούς τόνους κοκαΐνης κάθε εβδομάδα σε χώρες σε όλο τον κόσμο και απέφερε κέρδη άνω των 60 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ημερησίως σε ναρκωτικά. Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι ήταν διαβόητο εκείνη την εποχή, το νεοσύστατο διεθνές εμπόριο κοκαΐνης στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το καρτέλ ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια του ήταν επίσης γνωστό για τη χρήση βίας για πολιτικούς σκοπούς (κυρίως σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την έκδοση στις ΗΠΑ) όπως αποδεικνύεται από τον ασύμμετρο πόλεμό τους εναντίον της Κολομβιανής κυβέρνησης, κυρίως με τη μορφή βομβιστικών επιθέσεων, απαγωγών, αδιάκριτων δολοφονιών των αρχών επιβολής του νόμου και πολιτικών δολοφονιών.

Στο αποκορύφωμά του, το καρτέλ του Μεντεγίν αναγνωρίστηκε ως το μεγαλύτερο καρτέλ ναρκωτικών στον κόσμο, καθώς εκτιμάται ότι διακινούσε λαθραία τριπλάσια ποσότητα κοκαΐνης από τον κύριο ανταγωνιστή του, το Καρτέλ Κάλι, μια διεθνή οργάνωση διακίνησης ναρκωτικών με έδρα την Βάλε ντελ Κάουκα της Κολομβίας. Ωστόσο, ορισμένοι εμπειρογνώμονες και αξιωματούχοι της κυβέρνησης των ΗΠΑ ισχυρίστηκαν το αντίθετο ή είπαν ότι τα περισσότερα δεδομένα κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων ήταν δυνητικά παραμορφωμένα επειδή το μεγαλύτερο μέρος της εστίασης επικεντρώθηκε στο καρτέλ του Μεντεγίν λόγω της τάσης του να τραβάει την προσοχή από τις πιο σημαντικές πράξεις βίας του. Παραδοσιακά, ο Εσκομπάρ και το Καρτέλ Μεντεγίν είχαν μια συμφωνία με το Καρτέλ Κάλι από νωρίς που είχε ως αποτέλεσμα το Μεντεγίν να ελέγχει το εμπόριο κοκαΐνης στο Λος Άντζελες, το Κάλι να ελέγχει τη Νέα Υόρκη, ενώ και οι δύο συμφώνησαν να μοιραστούν το Μαϊάμι και το Χιούστον. Τελικά, μια προσωπική διαμάχη μεταξύ του Εσκομπάρ και ενός από τους ηγέτες του Καρτέλ του Κάλι, του Πάτσο Ερέρα εμφανίστηκε σε μια διαφωνία στο έδαφος σε έναν ή περισσότερους από αυτούς τους κόμβους διανομής. Μέχρι το 1988, τόσο το καρτέλ Μεντεγίν όσο και του Κάλι στη συνέχεια δεν ξανασυνεργάστηκαν ποτέ και συνέχισαν ως ακλόνητοι εχθροί από εκείνο το σημείο και μετά μέχρι το τέλος του Μεντεγίν το 1993, που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην άνοδο της ομάδας επαγρύπνησης κατά του Εσκομπάρ, γνωστής ως Los Pepes. Το Los Pepes είναι μια υποκοριστική μορφή της φράσης "Perseguidos por Pablo Escobar" ("Διωκόμενοι από τον Πάμπλο Εσκομπάρ"), που χρηματοδοτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από το Καρτέλ Κάλι με επικεφαλής τους Κάρλος και Φιντέλ Καστάνο.

Δεκαετία του 1960

 

Εμπόριο κοκαΐνης της δεκαετίας του 1960 στη Λατινική Αμερική

Στη δεκαετία του 1960, η Κολομβία δεν θεωρούνταν ακόμη ως συμβατική οδός διακίνησης ναρκωτικών για το παγκόσμιο εμπόριο κοκαΐνης, όπως φαίνεται να ήταν για τη διακίνηση μαριχουάνας αυτή τη στιγμή. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960, το εμπόριο μαριχουάνας της Κολομβίας προέκυψε από την άνθηση της παραγωγής στη Σιέρα Νεβάδα ντε Σάντα Μάρτα και στη χερσόνησο Ουράμπα, όπου στη συνέχεια μεταφέρθηκε λαθραία μέσα σε κρυφές αποστολές μπανανών προς τον βορρά. Όσον αφορά το διεθνές εμπόριο κοκαΐνης κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60 η Αργεντινή, η Βραζιλία και η Χιλή ήταν οι χώρες με το μεγαλύτερη δράση στη διεθνή μεταφορά κοκαΐνης. Το Ρίο ντε Τζανέιρο (Βραζιλία), το Μπουένος Άιρες (Αργεντινή) και το Βαλπαραΐσο (Χιλή) λειτούργησαν ως μερικά από τα πιο κοινά σημεία εκκίνησης για τις θαλάσσιες διαδρομές διακίνησης της δεκαετίας του 1960, ενώ η Αβάνα (Κούβα) χρησιμοποιήθηκε συνήθως ως ενδιάμεσο σημείο μεταφόρτωσης. Στη συνέχεια οι διακινητές θα πήγαιναν σε τοποθεσίες όπως η Πόλη του Παναμά, η Φλόριντα ή η Βαρκελώνη (Ισπανία), που και οι δύο λειτουργούσαν τακτικά ως τελικά σημεία προορισμού για τη διεθνή μεταφορά κοκαΐνης ή άλλου συναφούς λαθρεμπορίου από τη Νότια Αμερική. Ωστόσο η Καρθαγένη (Κολομβία) και το Μαϊάμι, (ΗΠΑ) φαινόταν ακόμα να παίζουν έναν μέτριο ρόλο. Ωστόσο, η μαριχουάνα λέγεται ότι εξακολουθεί να κυριαρχεί στα φορτία των αποστολών που ταξίδευαν μέσω αυτών των διαδρομών εκείνη την εποχή.

• Η είδηση μιας απαγωγής

•   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Medellín Cartel στο Wiki Commons