Srbijanska Okupacija Albanije

do augusta 1913. godine. Iz naselja Ljumi i Has u Albaniji srbijanska vojska se povukla tek 1920. godine.

Prvi balkanski rat zatekao je Albance kao naciju bez vlastite nacionalne države. Krajem 1912. godine, nakon što je Visoka Porta priznala autonomiju Albanije, susjedne balkanske države Srbija, Crna Gora i Grčka su zajednički napale Osmanlijsko carstvo i u toku narednih nekoliko mjeseci osvojile i međusobno podijelile gotovo sve osmanlijske teritorije naseljene Albancima. Kraljevina Srbija je zauzela najveći dio kopnene Albanije i veći dio albanske jadranske obale.

Tokom okupacije počinjeni su brojni zločini nad albanskim stanovništvom u cilju "potpunog preinačenja etničkog karaktera ovih oblasti". Ukupan broj žrtava tokom 1912. i 1913. godine u svim albanskim područjima pod srbijanskom kontrolom, srbijanski socijalista Kosta Novaković procjenjuje na oko 120.000 Albanaca oba spola i svih dobi. Srbijanska vlada je većinu izvještaja o ratnim zločinima dočekala službenim poricanjem.

Pod jakim međunarodnim pritiskom, balkanski susjedi su sredinom 1913. godine bili prinuđeni da se povuku s teritorije međunarodno priznate države Albanije. Novonastala Kneževina Albanija je obuhvatila tek oko polovinu albanske etničke teritorije, dok se veliki broj Albanaca našao unutar susjednih država. Nakon ovog rata, Kosovo je pripalo Srbiji.

Ovi događaji su umnogome doprinijeli narastanju srpsko-albanskog sukoba.

• Dimitrije Tucović, Srbija i Arbanija. Jedan prilog kritici zavojevačke politike srpske buržoazije, Beograd 1914.
• Dimitrije Đorđević, Izlazak Srbije na Jadransko more i konferencija ambasadora u Londonu 1912, Beograd 1956.
• Prvi balkanski rat 1912-1913 (Operacije srpske vojske) I, Beograd 1959.

• Velika Srbija
• Balkanski ratovi
• Opsada Skadra