Стары-Рас

Аб'ект Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА з 1979 года. Уяўляе сабой наваколлі старажытнага горада Рас, які на працягу доўгага часу з'яўляўся сталіцай ранняй сярэдневяковай дзяржавы сербаў, размешчанай у Старой Сербіі.

Стары-Рас*
Стари Рас**
Сусветная спадчына ЮНЕСКА
Разваліны горада
Краіна	Сербія
Тып	Культура
Крытэрыі	i, iii
Спасылка	96
Рэгіён***	Еўропа
Гісторыя ўключэння
Уключэнне	1979  (3 сесія)
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА» ** Назва ў афіцыйным англ. спісе *** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА

Горад мае багатую гісторыю, якая сыходзіць каранямі да бронзавага веку. У наш час на тэрыторыі горада выяўлены ваенныя крэпасці Рымскай імперыі, побач з якімі ў часы антычнасці былі ўзведзены жылыя пабудовы і базіліка. Пад назвай Рас у сярэдневяковых крыніцах горад упершыню згадваецца ў часы візантыйскага імператара Канстанціна VII Парфірароднага, як месца бітвы паміж войскамі Сербіі і Балгарыі ў канцы IX стагоддзя. У перыяд з IX да пачатку XII стагоддзя, крэпасць была пад уладай балгараў, пазней адышла да сербаў, якія знаходзіліся пад уладай Візантыі. З канца XII стагоддзя і ў XIII стагоддзі, горад быў палітычным і культурным цэнтрам сербскай дзяржавы, якая звалася ў яго гонар Рашкай, і рэзідэнцыяй кіраўнікоў дынастыі Няманічаў. У XIV і першай палове XV стагоддзяў палітычнае значэнне горада ў значнай ступені скарацілася, а з 1455 года, пасля захопу горада Турцыяй пачаўся заняпад горада.

На тэрыторыі Старога Раса знаходзіцца Петрава царква, найстарэйшая з захаваных у Сербіі цэркваў.