Сандра Міла

Сапраўднае імя і прозвішча — Сальватрычэ Алена Грэка. Дэбют Сандры Міла — галоўная роля Габрыэлы ў камедыі «Халасцяк» (1955, рэж. Антоніа П’етранджэла). Звярнула на сябе ўвагу ў драме Раберта Раселіні «Генерал Дэла Роверэ» (прастытутка, 1959) і ў камедыі Антоніа П’етранджэла «Адуя і яе таваркі» (Лаліта, 1960). Выканала галоўную ролю ў экранізацыі аповесці Стэндаля «Ваніна Ваніні» (1961, рэжысёр Раберта Раселіні). Дасягненні Сандры Міла ў кінематографе — ролі фатальных, іранічных, раскаваных і сексуальных жанчын у кінашэдэўрах Федэрыка Феліні «Восем з паловай» (Карла, 1963, прэмія «Сярэбраная стужка», 1964) і «Джульета і духі» 1965, прэмія «Срэбная стужка», 1966), а таксама Івона ў фільме Луіджы Дзампа «Летняе вар’яцтва» (1963), Джуліяна Марлет у камедыі Дзіна Рызі «Парасон» (1966).

У 1968 годзе Сандра Міла сышла з кіно, цалкам прысвяціўшы сябе сям’і і выхаванню дзяцей.

Сандра Міла канчаткова вярнулася на вялікі экран і на ТБ у 1979 годзе. Сярод лепшых роляў гэтага перыяду: Мар’яна ў рамантычнай меладраме «Папялушка 80» (1984, рэж. Раберта Маленаці), Арабела ў фільме Пупі Аваці «Сэрца не з табой» (2003).

У 1990-я гады актыўна працавала на тэлебачанні, у дзіцячых шоу-праграмах, забаўляльных праектах, запісала некалькі дыскаў з песнямі.

У 2007 годзе з поспехам выступіла на тэатральнай сцэне ў спектаклі «8 жанчын». Сандра Міла ад прыроды валодала высокім фальцэтам — гэта было яркай адметнай рысай яе кінавобраза сексуальнай бландынкі-спакусніцы.

•   На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сандра Міла