Залаты Век Ісламу
Залаты век ісламу — перыяд культурнага, эканамічнага і навуковага росквіту ў гісторыі ісламу, які традыцыйна датаваны з 8 па 14 ст.
Традыцыйна лічыцца, што гэты перыяд пачаўся ў часы праўлення абасідскага халіфа Харуна ар-Рашыда (786—809) з адкрыцця Дома мудрасці ў Багдадзе, найбуйнейшага на той момант горада свету, дзе ісламскія навукоўцы і паліматы з розных частак свету з розным культурным паходжаннем было даручана сабраць і перакласці ўсе вядомыя сусветныя класічныя веды на сірыйскую і арабскую мовы.
Традыцыйна кажуць, што гэты перыяд скончыўся з распадам халіфата Абасідаў у выніку мангольскіх нашэсцяў і аблогі Багдада ў 1258 годзе Некаторыя навукоўцы датуюць канец залатога веку каля 1350 г. звязваючы з эпохай Тымурыдаў , у той час як некаторыя сучасныя гісторыкі і навукоўцы адносяць канец ісламскага залатога веку да канца 15-16 стст. Эпоха ісламскіх порахаў. (Сярэднявечны перыяд ісламу вельмі падобны, калі не аднолькавы, адна крыніца вызначае яго як 900–1300 гг. )
Зноскі
This article uses material from the Wikipedia Беларуская article Залаты век ісламу, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Матэрыял даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначана іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.