Таўталягічная Рыфма
Таўталягі́чная ры́фма — паўтор у канцы вершаваных радкоў адных і тых жа словаў.
Разнавіднасьцю таўталягічнай рыфмы ва ўсходняй паэзіі зьяўляецца рэдыф. Сустракаецца таўталягічная рыфма ў вуснай народнай творчасьці:
- Дзеўка — ад вады,
- Хлопец — да вады:
- —Пастой, пастой, дзяўчыначка,
- Дай каню вады.
Прыклад з сучаснай паэзіі:
- Сьлепіць вочы ён, сьнег,
- І дарогі разьбег.
- І ты мружысься: «Сьнег!..
- Што за студзеньскі сьнег!..»
- (А. Лойка «Сьнег»)
Літаратура
- Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
- Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4
 | Гэта — накід артыкула па літаратуры. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Таўталягічная рыфма, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.