Скорагаворка
Скорагаво́рка, быстрамо́ўка — фальклёрны твор, пабудаваны на спалучэньні гукаў, якія перашкаджаюць хутка й выразна вымаўляць словы; жанр народна-паэтычнай творчасьці.
Скорагаворкі пашыраны ў дзіцячым фальклёры й выкарыстоўваюцца для трэніроўкі дыкцыі. Напрыклад: «Пекар Пётар пёк пірог».
Зборнікі беларускіх скорагаворак
- «Мама Мышка сушыла шышкі» (1983) аўтар Янка Саламевіч
- «Прыгаршчы языкаломак» (2011) аўтар Анатоль Клышка
- «Падарожжы па бездарожжы» (2012) аўтар Скарбнік Хука
- «Воз вёз лёс» (2013) аўтар Рыгор Барадулін
Іншыя кнігі, у якіх можна знайсьці скорагаворкі
- «Беларускае літаратурнае вымаўленьне» (2006) аўтар Андрэй Каляда
- «Дарынка-весялінка» (1999) аўтар Міхась Пазьнякоў
Крыніцы
Літаратура
- Беларуская энцыкляпэдыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0238-5 (Т. 14)
Вонкавыя спасылкі
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Скорагаворка, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.