Андрэ́й Капіто́навіч Кра́сін (12 траўня 1911, Томск, Расейская імпэрыя — 12 сакавіка 1981, Менск, СССР) — савецкі фізык.
ст. 30 красавіка] 1911, Томск, Расейская імпэрыя — 12 сакавіка 1981, Менск, СССР) — савецкі фізык. Акадэмік АН БССР (1960). Дырэктар Фізыка-энэргетычнага інстытуту (1956—1959), дырэктар Інстытуту энэргетыкі АН БССР (1965—1977). Ляўрэат Ленінскай прэміі (1957).
Андрэй Красін | |||||||
Андрей Капитонович Красин | |||||||
Дата нараджэньня | 12 траўня 1911 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Месца нараджэньня | Томск, Томская губэрня, Расейская імпэрыя | ||||||
Дата сьмерці | 28 сакавіка 1981 (69 гадоў) | ||||||
Месца сьмерці | Менск, Менская вобласьць, СССР | ||||||
Месца пахаваньня | |||||||
Месца вучобы | Томскі дзяржаўны ўнівэрсытэт | ||||||
Занятак | ядзерны фізык | ||||||
Навуковая сфэра | фізыка | ||||||
Месца працы | Сыбірскі фізыка-тэхнічны інстытут, Томскі дзяржаўны ўнівэрсытэт, Фізыка-энэргетычны інстытут, Інстытут энэргетыкі АН БССР, Інстытут цепла- і масаабмену імя А. В. Лыкава Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі | ||||||
Навуковая ступень | доктар фізыка-матэматычных навук[d] (1955) | ||||||
Узнагароды | |
Андрэй Красін нарадзіўся 12 траўня 1911 году ў Томску. Маці — Надзея Аляксандраўна (па-расейску: Надежда Алексеевна) — пэдагог у Томску, выкладала ў Марынскай жаночай гімназіі, Томскім політэхнічным ўнівэрсытэце.
Пасьля сканчэньня фізыка-матэматычнага факультэту Томскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту ў 1934—1940 гадах працаваў у Сыбірскім фізыка-тэхнічным інстытуце й адначасова выкладаў у Томскім унівэрсытэце (асыстэнт, старшы выкладчык, дацэнт). Удзельнік Другой сусьветнай вайны. У 1945 годзе працаваў у лябараторыі Ігара Курчатава. З 1946 да 1961 году працаваў у Фізыка-энэргетычным інстытуце ў Обнінску, у 1956—1959 гадах быў ягоным дырэктарам.
Доктар фізыка-матэматычных навук.
9 траўня 1954 году разам з Барысам Дубоўскім пад кіраўніцтвам Ігара Курчатава запусьціў Обнінскую АЭС, у гэты дзень рэактар упершыню дасягнуў крытычнага стану. Ад Курчацкага інстытуту быў Міхал Мінашын.
У 1961 годзе пераехаў у Менск, дзе да 1965 узначальваў аддзел атамнай энэргетыкі Інстытуту энэргетыкі АН БССР, у 1965—1977 гадах быў дырэктарам гэтага інстытуту. Адначасова ў 1962—1969 гадах быў акадэмікам-сакратаром Аддзелу фізыка-тэхнічных навук АН БСССР. У 1969—1980 гадах — чалец Прэзыдыюму АН БССР. З 1977 году — загадчык лябараторыі вадароднай энэргетыкі Інстытуту цепла- й масаабмену імя А. В. Лыкава Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.
Памёр у Менску, пахаваны на Ўсходніх могілках.
У 1957 годзе быў узнагароджаны ў складзе групы навукоўцаў Фізыка-энэргетычнага інстытуту Ленінскай прэміяй за ўдзел у стварэньні першай у сьвеце Обнінскай АЭС. Удзельнічаў як навуковы кіраўнік у распрацоўцы рухомай атамнай электрастанцыі ТЭС-3 і ў распрацоўцы рэактараў зь ядзерным перагрэвам для пары для Белаярскай АЭС. Кіраваў распрацоўкай навукова-тэхнічных рэчываў выкарыстаньня дысануючых газаў — прынцыпова новых цепланосьбітаў у ядзернай энэргетыцы. Стварыў новы навуковы кірунак — выкарыстаньне ядзерных выпраменьваньняў для ажыцьцяўленьня радыяцыйна-хімічных працэсаў і радыяцыйнай мадыфікацыі матэрыялаў.
Гуры Марчук (па-расейску: Гурий Марчук), які займаўся ў Фізыка-энэргетычным інстытуце лікавымі мэтадамі разьліку атамных рэактараў, дзейнасьць Красіна на пасадзе дырэктара інстытуту й ягоную наступную працу па цеплавых АЭС ацэньваў нэгатыўна:
…Конечно, жизнь в Обнинске не была безоблачной. В Физико-энергетическом институте образовались два научных направления — реакторные системы на тепловых нейтронах и системы с более «жёсткими» спектрами на промежуточных нейтронах. Руководителем первого направления был директор института Андрей Капитонович Красин. К сожалению, он не вникал в глубину проблемы, столь сложной для того времени. Группа приближённых к нему ученых, достаточно компетентных, экспериментировала, считала, проектировала. Конечно, кругозор А. К. Красина был достаточен, чтобы видеть проблему в целом, но глубокого следа в науке он так и не оставил. Однако он обладал большими амбициями и довольно ревниво относился к другим направлениям. Между тем ему и его сотрудникам удалось спроектировать несколько тепловых АЭС, но значительная часть работ была выполнена в конструкторском бюро академика Н. А. Доллежаля.
Ягоным імем названа вуліца ў Менску.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Андрэй Красін, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.