Йоһа́ннес Брамс (нем. Johannes Brahms ; 7 май 1833 йыл — 3 апрель 1897 йыл) — немец композиторы, романтизм осороноң төп вәкилдәренең береһе.
Йоһаннес Брамс Johannes Brahms | |
Төп мәғлүмәт | |
---|---|
Тыуған | |
Тыуған урыны | Һамбург, Германия берлеге |
Үлгән | |
Үлгән урыны | Вена, Австро-Венгрия |
Ил | |
Һөнәрҙәре | композитор, пианист, дирижёр |
Әүҙем йылдары | 1833—1897 |
Автограф | |
brahms-institut.de/index… | |
Аудио, фото, видео Викимилектә | |
Йоһаннес Брамс 1833 йылдың 7 майында Һамбургтың Шлютерсһоф кварталында ҡала театры контрабасисы Якоб Брамс ғаиләһендә тыуған. Композиторҙың ғаиләһе бик бәләкәй генә фатирҙа йәшәгән. Малай донъяға килгәс, ата-әсәһе Ультрихштрассеға күскән.
Музыка буйынса тәүге һабаҡтарҙы Йоһаннес атаһынан алған. Һуңғараҡ малай фортепиано һәм композиция теорияһына Отто Косселдән өйрәнгән(нем. Otto Friedrich Willibald Cossel). Ун йәшендә инде Америка буйлап турнеға сығып китерлек итеп концерттар ҡуя алған. Коссель малайҙы композитор Эдуард Марксенда уҡытыу кәрәгенә ата-әсәһен инандырған. Марксен баланың ғәҙәттән тыш һәләтле икәнен бик тиҙ төшөнгән 1847 йылда Иоһаннес шәхси реаль училищены тамамлап, тәүге тапҡыр соло коцерт биргән.
1853 йылдың апрелендә Брамс венгр скрипкасыһы Э. Ременьи менән гастролгә сыға.
Брамс бер опера ла яҙмаған, әммә башҡа бөтөн жанрҙарҙа тиерлек ижад иткән.
80-ләп әҫәр яҙған: бер һәм күп тауыш өсөн йырҙар, оркестр өсөн серенада, оркестр өсөн Гайдн темаларына вариациялар, ҡыллы ҡоралдар өсөн ике секстет, фортепиано өсөн ике концерт, фортепиано һәм башҡа ҡоралдар өсөн сонаталар, «Rinaldo» кантатаһы, ирҙәр хоры һәм оркестр өсөн әҫәрҙәр, ике увертюра: трагик һәм академик — һәм башҡа бик күп жанрҙарҙа төрлө ҡоралдар өсөн тәғәйенләнгән музыкаһы киң танылыу яулай.
Брамсҡа уның симфониялары дан килтерә. Иң сағыу һәм ҡабатланмаҫ әҫәре — «Алман (немец) реквиемы».
Интермеццо, Op. 76, No. 7 | |
Помощь по воспроизведению |
Интермеццо, Op. 116, No. 4 | |
Помощь по воспроизведению |
Wondrous Cool | |
Помощь по воспроизведению |
Двойной концерт ля минор, вторая часть | |
Помощь по воспроизведению |
Двойной концерт ля минор, третья часть | |
Помощь по воспроизведению |
Соната для виолончели фа мажор, Op. 99, первая часть | |
Помощь по воспроизведению |
Соната для виолончели фа мажор, Op. 99, вторая часть | |
Помощь по воспроизведению |
Соната для виолончели фа мажор, Op. 99, третья часть | |
Помощь по воспроизведению |
Соната для виолончели фа мажор, Op. 99, четвёртая часть | |
Помощь по воспроизведению |
Симфонияларының тулы комплектын яҙҙыртҡан дирижерҙар: Клаудио Аббадо, Герман Абендрот, Николаус Арнонкур, Владимир Ашкенази, Джон Барбиролли, Даниэль Баренбойм, Эдуард ван Бейнум, Карл Бём, Леонард Берстайн, Адриан Боулт, Семён Бычков, Феликс Вайнгартнер, Бруно Вальтер, Гюнтер Ванд, Джон Элиот Гардинер, Карло Мария Джулини, Кристоф фон Донаньи, Антал Дорати, Колин Дэвис, Вольфганг Заваллиш, Курт Зандерлинг, Яп ван Зведен, Отмар Зюйтнер, Элиаху Инбал, Ойген Йохум, Герберт фон Караян, Рудольф Кемпе, Иштван Кертес, Отто Клемперер, Кирилл Кондрашин, Рафаэль Кубелик, Густав Кун, Сергей Кусевицкий, Джеймс Ливайн, Эрих Ляйнсдорф, Лорин Маазель, Курт Мазур, Чарльз Маккеррас, Нэвилл Марринер, Виллем Менгельберг, Зубин Мета, Евгений Мравинский, Рикардо Мути, Роджер Норрингтон, Сэйдзи Одзава, Юджин Орманди, Витольд Ровицкий, Саймон Рэттл, Евгений Светланов, Лейф Сегерстам, Джордж Селл, Леопольд Стоковский, Артуро Тосканини, Владимир Федосеев, Вильгельм Фуртвенглер, Бернард Хайтинк, Гюнтер Хербиг, Серджиу Челибидаке, Джеральд Шварц, Ханс Шмидт-Иссерштедт, Георг Шолти, Хорст Штайн, Кристоф Эшенбах, Марек Яновский, Марис Янсонс, Неэме Ярви и др. Айырым әҫәрҙәре башҡарыу яҙмалары: Карел Анчерл (№ 1—3), Юрий Башмет (№ 3), Томас Бичем (№ 2), Ханс Вонк (№ 2, 4), Гвидо Кантелли (№ 1, 3), Джансуг Кахидзе (№ 1), Карлос Кляйбер (№ 2, 4), Ханс Кнаппертсбуш (№ 2—4), Рене Лейбовиц (№ 4), Игорь Маркевич (№ 1, 4), Пьер Монтё (№ 3), Шарль Мюнш (№ 1, 2, 4), Вацлав Нойман (№ 2), Ян Виллем ван Оттерло (№ 1), Андре Превин (№ 4), Фриц Райнер (№ 3, 4), Виктор де Сабата (№ 4), Клаус Теннштедт (№ 1, 3), Вилли Ферреро (№ 4), Иван Фишер (№ 1), Ференц Фричай (№ 2), Даниел Хардинг (№ 3, 4), Герман Шерхен (№ 1, 3), Карл Шурихт (№ 1, 2, 4), Карл Элиасберг (№ 3) и др. Скрипкасылар яҙмалары: Джошуа Белл, Ида Гендель, Гидон Кремер, Иегуди Менухин, Анна-Софи Муттер, Давид Ойстрах, Ицхак Перлман, Йожеф Сигети, Владимир Спиваков, Исаак Стерн, Кристиан Ферра, Яша Хейфец, Генрик Шеринг.
Иоганнес Брамс Викиөҙөмтәлә | |
Иоганнес Брамс Викимилектә | |
Иоганнес Брамс Викияңылыҡтарҙа |
This article uses material from the Wikipedia Башҡорт article Йоһаннес Брамс, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Башҡа шарт булмаһа, CC BY-SA 4.0 лицензияһына ярашлы, эстәлек менән һәр кем файҙалана ала. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Башҡорт (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.