Novoçerkassk qətliamı (rus.
Hadisədən bir neçə həftə əvvəl Novoçerkassk Elektromotivqayırma Fabrikasının (NEF) işçiləri normativ istehsal planının artması və maaşlarının sabit qalasına baxmayaraq, ölkə səviyyəsində ət və süd məhsulları qiymətlərinin yüksəlməsindən sonra yaranan narazılıqlar səbəbiylə iş tətili təşkil etdilər. Hadisələr şəhər mərkəzindəki idarə mərkəzində etirazçılara avtomatlarla atəş açılmasından sonra kütləvi etirazlara çevrildi. Rəsmi istintaqa görə 26 nəfər ordu tərəfindən öldürülmüş, 87 nəfər yaralanmışdı. Həbslər, açıq məhkəmələr və örtbaslar nəticəsində 200 nəfər saxlanıldı, 7 nəfər məhkəməyə çıxarıldı və kütləvi itaətsizlik kimi müxtəlif cinayətlər səbəbiylə ölüm cəzasına məhkum edildi və təxminən yüzlərlə digər insan 15 ilə qədər azadlıqdan məhrum edildi (bu azadlıqdan məhrum etmələrin ili daha sonra azaldı), dövlətin idarə etdiyi KİV-lər hadisə ilə bağlı heç bir xəbər yaymadı və bunu 1992-ci ilə qədər gizli saxladı. 26 nəfər KQB əməliyyatçıları tərəfindən səhv qəbirlərdə gizli şəkildə dəfn edildi, hansıki bu qəbirlərin yerləri ölənlərin qohumlarından 2 iyun 1994-cü ilə qədər gizlədildi. Ancaq bu tarixdən sonra bütün cəsədlər aşkarlandı və rəsmi memorialda yenidən dəfn edildi.
Novoçerkassk qətliamı | |
---|---|
| |
Ümumi məlumatlar | |
Yeri | Novoçerkassk, Rostov vilayəti, Sovet İttifaqı |
Hücumun hədəfi | Etirazların basdırılması |
Tarix |
|
Hücum metodu | Atəş açma |
Silah(lar) | Snayper tüfəngi, pulemyot, ZTR, maşın, tank |
Ölü sayı | 26 |
Yaralı sayı |
|
Törədən(lər) | Sovet Ordusu |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
1992-ci ildə hadisələr Baş Prokuror tərəfindən yenidən araşdırıldı. Nikita Xruşşov, Anastas Mikoyan, Frol Kozlov kimi qətliamdan şübhəli bilinən bir sıra yüksək sovet rəsmilərinin də arasında olduğu əsas şübhəlilər ölümləri səbəbiylə heç vaxt məsuliyyətə cəlb olunmadılar. Digərlərinin talehi 2019-cu ilə qədər naməlum qaldı. Qırğın etirazların sağ qalan iştirakçıları tərəfindən hər il qətillərin illiyində yad edilir.
İğtişaşlar birbaşa olaraq ərzaq və tədarük çatışmazlığının, habelə fabrikdəki bərbad işləmə şəraitinin nəticəsiydi. Etirazlar 1 iyunda tökmə və dəmir sexlərindəki işçilərin müdirlərinin onların şikayətlərini dinləməməsindən sonra işi dayandırmasıyla, Budyonnı Elektrik Lokomotiv Fabrikasında başladı. Tətil və işçi danışıqları axşama qədər bütün fabrika boyunca yayılmışdı.
Narazılıq 1 iyun tarixində Nikita Xruşşovun Sovet İttifaqı ərazisində ət və yağın qiymətlərini artırmasıyla başladı. Eyni gündə ayrı bir iqtisadi planın tələbi kimi fabrikdəki hər bir işçinin üzərinə düşən minimum istehsal planı artırıldı. BU da insanların alıcılıq qabiliyyətini azaldırdı. Narazılıq polis qərargahı və şəhər zalına olan yürüyüşdə kulminasiya nöqtəsinə çatdı və tətil polislərin 30 işçini həbs etməsindən sonra digər müəssisələrə də yayıldı.
90-cı illərdə arxivdən açılan sənədlərə görə motorlu piyada birliyinə etirazçıları basdırmaq əmri olunur, ancaq onlar havaya atəş açıqlar. Əsas ölümcül atəş Daxili Qoşunların birliyindən açılır. Rostov-na-Dondan gələn və "Don" hotelində yerləşdirilən bu birlik 10 snayper və 2 pulemyotdan ibarət idi. Öldürmə əmrləri müdafiə nazirləri vasitəsilə Xruşşov tərəfindən və bütün kommanda iyerarxiyası tərəfindən qəbul edilmişdi.
Şimali Qafqaz Qoşunları Komandiri, general Matvey Kuzmiç Şapoşnikov dinc nümayişlərə tanklarla hücum edərək, insanları öldürmə fikrini rədd etmişdi (deyilənə görə o demişdi ki, "Burada silahlarımızı onlara qarşı çevirə biləcəyimiz düşmən görmürəm"). Sonralar bu hərəkətinə görə rütbəsi alınmış və həbs edilmişdi.
İndiki əl çatan rəsmi mənbələrə görə, 26 etirazçı pulemyotdan açılan atəş nəticəsində öldürülümüşdü. Yaralanan 87 nəfərdən üçü daha sonra ağır yaralarına görə ölmüşdü. Kütlə sovet propaqandası nətcəsində Sovet Ordusu barəsində o qədər xayal qurmuşdu ki, onlar atəş açana qədər ordunun əliyalın vətəndaşlara atəş açağını gözləmirdilər. İlk nümayişlərdən sonra şəhərdə komendant saatı elan olundu. Ölülərin cansız bədənlər gizli bir şəkildə Rostov vilayəti içərisindəki qəsəbələrin müxtəlif məzarlıqlarında basdırıldı. Ancaq növbəti sabah bir neçə yüz nümayişçidən ibarət böyük bir qrup yenidenən meydanda toplaşdı. 116 nəfər həbs edildi, onlardan 14-ü açıq məhkəmə şəraitində mühakimə olundu. On dörd nəfərdən yeddisi ölüm cəzasına məhkum edildi və edam olundu. Digərləri on ildən on beş ilə qədər müxtəlif müddətlərə azadlıqdan məhrum edildi.
Hadisədən sonra sovet hökuməti regiona əlavə ərzaq tədarükü yönləndirdi və hadisəylə bağlı istintaq başlatdı. Hərbi rəsmilərin hərbi məhkəmələri işə daxil etməsiylə, əlavə olaraq işçilərin həbs edilməsi davam etdi. Aleksandr Soljenitsın fərdlərin hadisələrdə yaralandığını və onların ailələrinin Sibirə sürgünə göndərildiyini iddia etdi.
Məsələylə bağlı bütün hekayə Sovet medyası tərəfindən senzuraya məruz qaldı və heç vaxt hər hansısa bir KİV-ə bunu yayınlama icazəsi verilmədi. Olanlar 1992-ci ilə qədər sirr olaraq qalsa da, Sovet İttifaqının dağılmasından sonra 1992-ci ildə 20 cəsədin qalıqları çıxarıldı və təyin edildikdən sonra Novoşaxtinsk məzarlığında yenidən dəfn edildi.
Yazıçı Frederik Forsit tərəfindən yazılan Şeytanın Alternativi (1979) əsərində Siyasi büro səhnəsində aclıq dövründə iğtişaşları basdırması istənilən KQB rəhbəri cavab verir ki, on, hətta iyirmi novoçerkassklını basdırmaq mümkündür, ancaq əlli yox. Yazıçı qəsdən burada bu rəqəmi seçir ki, əsərdə Sovet İttifaqının özündə qarşılaşdığı problemlərin nə qədər ciddi olduğunu göstərə bilsin.
Qətliam Françis Spuffordun 2010-cu ildə yazdığı Qırmızı Çoxluq romanında da canlandırılmışdı.
This article uses material from the Wikipedia Azərbaycanca article Novoçerkassk qətliamı, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Əksi qeyd olunmayıbsa, bu məzmun CC BY-SA 4.0 çərçivəsində yayımlanır. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Azərbaycanca (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.