Miyanqala Yarımadası

Yarımada şərqdən-qərbə doğru 55 km uzanır və Xəzərdə Astrabad körfəzini əmələ gətirir. Minimal eni 800 m, maxsimal eni isə 3,7 km təşkil edir. Miyanqala yarımadası ərazisində Aşurada, Qəzələ-Mehdi və Qəzələ-Samalı kəndləri vardır. Ərazidə qoruq yaradılmışdır. Əsasən bölgədə yaşayan quşlar qorunur. Turistlərin bölgəyə axını quşlar üçün böyük təhlükə hesab edilir. 1668-ci ildə Stepan Razin Miyanqala yarımadasında torpaq və taxtadan divar tikməyi əmr etmişdir. 1669-cu ildə rusların bölgəni tərk etməsi ilə farslar istinadgahı “Orus-qala” olaraq adlandırdılar.

Miyanqala
Yerləşməsi
Akvatoriya	Xəzər dənizi
Ölkə	İran
Miyanqala
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

I Pyotrın Xəzər sahili ərazilərə yürüşü zamanı Astrabad vilayəti 1723-cü il traktadı ilə Rusiya imperiyasına güzəştə gedilmişdir. Ancaq bununla belə rus ordusu bölgəyə çıxarılmamışdır. 1732-ci ildə imzalıanmış Rəşt müqaviləsinə əsasən bölgə Səfəvilərə qaytarılmışdır.

26 iyul 1781-ci ildə Marko Voynoviçin rəhbərlik etdiyi eskadra Astrabad körfəzinə daxil olmuşdur. Voynoviçin əsgərləri 1781-ci ilin sentyabrında Stepan Razinin inşa etdirdiyi istinadgahdan bir qədər aralıda limanın inşasına başlayırlar. Ancaq Voynoviç Ağa Məhəmməd şah Qacara əsir düşür. Astrabad faktoriyası ruslar tərəfindən 1782-ci ildə Aşur adasında təşkil edilmişdir.

• Bakhtiyari, Sa'id, Atlas-e gitashenasi-ye Ostanha-ye Iran (Geographical atlas of Iran's provinces), Tehran: 1383 H.sh., p. 168.
• Memar, Parya, „New urban Settlements in the ecological context; Miānqāla and its new settlement in the south eastern coasts of Caspian Sea“. In: Sustainable Development of Emerging Settlement Patterns, Berlin 2006: pp. 88–102 (ISBN 978-3-7983- 2022-2)