Ernie Kovacs

Programes tan destacaos y tan diversos como Rowan and Martin's Laugh-In, Monty Python's Flying Circus, The Uncle Floyd Show, Saturday Night Live, Captain Kangaroo, Sesame Street o The Electric Company, y personalidaes como David Letterman, Craig Ferguson y Chevy Chase, recibieron la influencia de Kovacs.

Ernie Kovacs
Vida
Nacimientu	Trenton, 23 de xineru de 1919
Nacionalidá	Estaos Xuníos
Muerte	Beverly Hills, 13 de xineru de 1962 (42 años)
Sepultura	Forest Lawn Memorial Park
Causa de la muerte	accidente de tráficu
Familia
Casáu con	Edie Adams (1954 – 1962)
Estudios
Estudios	Trenton Central High School (en)
Llingües falaes	inglés
Oficiu	actor de cine, actor de televisión, periodista, disc-jockey, comediante
Premios	ver Premios Emmy Estrella del Paséu de la Fama de Hollywood
IMDb	nm0468237

Tanto en pantalla como fora de la mesma, de Kovacs podía siempres esperase cualquier cosa – dende tener a un monu como mascota, a lluchar con un xaguar nel so show televisivu retresmitíu en direutu en Filadelfia.

Anque Kovacs y la so esposa, Edie Adams, recibieron nominaciones al Premiu Emmy, el so talentu nun foi formalmente reconocíu hasta dempués d'asocedida la so muerte. Un cuartu de sieglu dempués, foi incluyíu en -y salón de la Fama de l'Academia d'Artes y Ciencies de la Televisión. Kovacs tien tamién una estrella nel Paséu de la Fama de Hollywood pol so trabayu televisivu, y en 1986 el Museum of Television & Radio (actual Paley Center for Media) presentó una exhibición de los trabayos de Kovacs sol títulu de The Vision of Ernie Kovacs.

Nacíu en Trenton, Nueva Jersey, los padres de Kovacs yeren Andrew, un emigrante que llegara a los Estaos Xuníos procedente de Hungría a los 13 años d'edá, y Mary.

L'interés de Kovacs pol teatru empecipióse mientres estudiaba na high school. Tuvo fondamente influyíu pol so profesor d'arte dramático na Trenton Central High School, Harold Van Kirk y, cola ayuda d'él, recibió una beca pa estudiar na American Academy of Dramatic Arts en 1937.

En 1938 Kovacs yera miembru de los Prospect Players y, mientres el so tiempu de vacaciones dedicar a actuar en compañíes de teatru veraniegu. Mientres s'atopaba en Vermont en 1939, careció de neumonía y pleuritis, pasando un tiempu hospitalizáu. Foi nesa dómina cuando s'empezar a definir el so talentu risible, entreteniendo a los médicos y a los pacientes colos sos travesuras. Cuando se repunxo, los sos padres habíense separáu, motivu pol cual él volvió a Trenton, viviendo xunto a so madre.

El so primer trabayu pagu nel mundu del espectáculu llegó en 1941, al faer de disc jockey na emisora radiofónica de Trenton WTTM, empresa pa la cual trabayó nueve años. Kovacs tamién trabayó nel ambiente teatral local, collaborando cola compañía Trenton Players Guild a principios de 1941. The Trentonian, una publicación selmanal de calter llocal, ufiertó-y una columna en xunu de 1945. Kovacs llamar "Kovacs Unlimited".

Consiguió'l so primer trabayu televisivu pa la emisora afiliada a la NBC en Filadelfia, WPTZ (actual KYW-TV). El primer programa de Kovacs foi Pick Your Ideal. Al poco tiempu tamién presentaba Deadline For Dinner, un show dedicáu a la cocina.

Three to Get Ready foi un programa innovador, el primer show televisivu destináu a la gran audiencia programáu a primer hora de la mañana. El gran ésitu d'esti programa foi unu de los factores qu'indució a la NBC a crear The Today Show.

A principios de 1952 Kovacs tamién trabayaba nun programa mañaneru pa la WPTZ tituláu Kovacs On the Corner. El show tenía cierta paecencia a Sesame Street, con Kovacs pasiando por un vecinderu imaxinariu, y falando con distintos personaxes. Al igual qu'asocedía con Three to Get Ready, el programa tenía dellos segmentos especiales, como'l llamáu "Swap Time". A Kovacs retiráron-y el control creativu del programa pocu dempués del debú del show, que s'emitió ente'l 4 de xineru y el 28 de marzu de 1952—el mesmu día que Three to Get Ready.

Na WPTZ Kovacs empezó a utilizar un estilu llibre y esperimental nel cual teníen cabida los efeutos de videu, les superposiciones, apagones rápidos, y otros efeutos. Yera bultable pol usu de l'astracción y de los gags ilóxicos, según por dexar romper la cuarta paré. Les cámares de Kovacs amosaben comúnmente a los espectadores más allá de les llendes del decoráu del show—incluyendo al equipu de rodaxe y l'esterior del estudiu. Ernie utilizaba de cutiu la casualidá, incorporando a los sos programes lo inesperao.

L'amor polo bonal estender al equipu de Kovacs, que dacuando-y faía chancies en direutu pa ve-y reaccionar.

Kovacs ayudó a desenvolver trucos de cámara que son comunes 50 años dempués de la so muerte. Unu d'ellos consistía nun pequeñu decoráu llevemente inclináu cola cámara na mesma posición, de manera que se víen oxetos esmucise por una superficie que paecía horizontal.

Una de les sos innovaciones foi l'usu d'un caleidoscopiu fechu con servilletas de papel frente a les cámares. Tamién foi bultable un númberu nel cual fumaba so l'agua. El "fumu" yera lleche qu'él tenía na boca.

Ente los númberos que diseñó figuren El llagu de los cisnes interpretáu por gorilas, un xuegu de póker cola música de la Quinta Sinfonía de Ludwig van Beethoven, parodies d'anuncios televisivos y de xéneros cinematográficos, segmentos musicales nos qu'utilizaba oxetos cotidianos, como los instrumentos de cocina, etc. Otru númberu bien popular foi'l Tríu Nairobi, tres simios faciendo mímica siguiendo la tema musical de Robert Maxwell "Solfeggio".

Como munchos de los comediantes de la dómina, Kovacs faía una rotación con personaxes recurrentes. Los sos personaxes de mayor fama yeren Percy Dovetonsils, Wolfgang von Sauerbraten, Mr. Question Man, Auntie Gruesome, Matzoh Heppelwhite, Pierre Ragout, y Miklos Molnar.

Ente los programes televisivos de Kovacs figuren Three to Get Ready (de 1950 a 1952), It's Time for Ernie (1951), Ernie in Kovacsland, (1951), The Ernie Kovacs Show (1952–56), The Tonight Show, programa nel cual collaboró como presentador con Steve Allen (1956–57), y los concursos One Minute Please, Time Will Tell, y Take a Good Look (1959–61). Amás, Kovacs tamién foi panelista mientres un curtiu periodu de tiempu en What's My Line? y actuó con regularidá nel programa radiofónicu de la NBC Monitor.

Fixo dellos programes especiales pa la televisión, ente ellos el famosu Silent Show (1957), nel qu'apaecía los so personaxe Eugene. Tres la rotura de la pareya formada por Dean Martin y Jerry Lewis, NBC ufiertó a Lewis la oportunidá de presentar el so propiu especial televisivu de 90 minutos de duración. Lewis optó por utilizar namái 60 minutos, quedando los otros 30 llibres. Naide quería esa franxa, pero Kovacs deseyaba entrar nella. Kovacs actuó col so personaxe mudu, "Eugene," faciendo un programa d'humor surrealista. L'especial de Kovacs recibió más atención que'l programa de Lewis, y a Kovacs llegó-y el so primer ufierta cinematográfica, tuvo una portada na revista Life, y concedióse-y esi añu'l Premiu Sylvania. En 1961, Kovacs y el so co-direutor, Joe Behar, recibieron el Premiu del Gremiu de direutores d'Estaos Xuníos por una segunda versión d'esi programa emitida na cadena ABC.

Quiciabes se consideren como los sos meyores trabayos una serie d'especiales rodaos pa la ABC en 1961–62, y polos cualos consiguió un Premiu Emmy pol trabayu cola cámara. Kovacs y Joe Behar recibieron otru Premiu del Gremiu de direutores d'Estaos Xuníos por un Ernie Kovacs Special basáu nel anterior programa de "Eugene".

Kovacs yera amante de la música y de les sos posibilidaes humorístiques, y tenía un gustu musical eclécticu. La so principal tema musical yera "Oriental Blues", de Jack Newlon

Otres temes avezaes nos sos programes yeren "Mackie Messer", el "Solfeggio" de Robert Maxwell, y "Sentimental Journey", en versión de Juan García Esquivel

Kovacs utilizaba tamién música clásica como fondu de los sos gags silenciosos, con pieces como'l "Conciertu pa Orquesta" de Béla Bartók, "L'amor de los trés naranxes" (de Serguéi Prokófiev), el final de la suite d'Igor Stravinsky "El páxaru de fueu", y la pieza de Richard Strauss "Les allegres travesuras de Till Eulenspiegel".

Amás, foi presentador d'un álbum de jazz a beneficiu de la American Cancer Society en 1957, Listening to Jazz with Ernie Kovacs. Yera una grabación na cual había músicos de la talla de los pianistes Jimmy Yancey y Bunk Johnson, el saxofonista Sidney Bechet, el guitarrista Django Reinhardt, el compositor y pianista Duke Ellington, y el trompetista Cootie Williams.

Kovacs escribió en solu 13 díes una novela, Zoomar: A Sophisticated Novel about Love and TV, basada nel pioneru televisivu Pat Weaver.

Anque trabayó n'otros proyeutos, Kovacs namái publicó otru títulu, How to Talk at Gin, publicáu a títulu póstumu en 1962. Amás, ente 1955 y 1958 escribió pa MAD, y escribió'l prólogu de la coleición de 1958 Mad For Keeps: A Collection of the Best from Mad Magacín.

Kovacs atopó l'ésitu en Hollywood como actor de calter, de cutiu interpretando a militares en filmes como Operation Mad Ball, Wake Me When It's Over, y Our Man in Havana (El nuesu home en L'Habana). Consiguió, amás, bones crítiques gracies a los sos papeles en Bell, Book and Candle (Namoré d'una bruxa) y Strangers when we meet (Un estrañu na mio vida), dambes de Richard Quine, según It Happened to Jane (La cerbuna y el millonariu), película na cual afaitóse la cabeza y se la tiñó de color gris. En 1960 foi Charlie Stark na comedia "Wake Me When its Over", y el so papel favoritu foi'l que llevó a cabu en Five Golden Hours (1961), con Cyd Charisse. L'últimu filme de Kovacs, Sail A Crooked Ship, foi estrenáu pocu dempués del so fallecimientu.

Primer matrimoniu

Kovacs y la so primer muyer, Bette Wilcox, casáronse'l 13 d'agostu de 1945. Al rompese'l matrimoniu, él lluchó pola custodia de los sos fíos, Elizabeth y Kip Raleigh, lo cual concedió'l xulgáu, al considerar que la so muyer yera mentalmente inestable. Wilcox darréu secuestró a los fíos y llevar a Florida. Tres una llarga y cara busca, Kovacs volvió ganar la custodia.

Segundu matrimoniu

Kovacs y la so segunda esposa, Edie Adams, conocer en 1951 cuando ella foi contratada pa trabayar en Three To Get Ready, y casáronse el 12 de setiembre de 1954 en Méxicu, D.F.. La ceremonia foi presidida pol antiguu alcalde de Nueva York William O'Dwyer, y foi llevada a cabu n'español, ensin entender nada Kovacs y Adams. La pareya tuvo una fía, Mia Susan Kovacs. El matrimoniu permaneció xuníu hasta'l momentu del fallecimientu del humorista.

Kovacs finó nun accidente de tráficu asocedíu en Los Angeles, California, el 13 de xineru de 1962. Nel intre d'un bastiazu, el comediante perdió'l control del so Chevrolet Corvair topetando contra un poste na esquina de los bulevares Beverly Glen y Santa Monica. Morrió cuasi instantáneamente por mancadures craniales y toráciques.

A pidimientu espresáu con anterioridá pol so home, Adams entamó'l funeral na Ilesia de la Comunidá Presbiteriana de Beverly Hills. El féretro foi portáu por Jack Lemmon, Frank Sinatra, Dean Martin, Billy Wilder, Mervyn LeRoy, y Joe Mikolas. Nel funeral tuvieron presentes George Burns, Groucho Marx, Edward G. Robinson, Kirk Douglas, Jack Benny, James Stewart, Charlton Heston, Buster Keaton y Milton Berle.

Kovacs foi soterráu nel Campusantu Forest Lawn Memorial Park de Hollywood Hills, en Los Angeles.

Con frecuencia críticu col sistema impositivu estauxunidense, Kovacs debía al Internal Revenue Service dellos cientos de miles de dólares n'impuestos, por cuenta de la so negativa al pagu de los mesmos.

Esta situación afectó a la so carrera, yá que Kovacs viose obligáu a aceptar cualquier trabayu que-y ufiertaren pa faer frente a la delda. Asina, trabayó nel concursu de la ABC Take a Good Look, actuó en shows de variedaes como'l de la NBC The Ford Show, y actuó en delles películes de poca calidá. Tamién por esti motivu, en 1962 rodó un episodiu piloto, non emitíu, pa una propuesta serie de la CBS, Medicine Man.

De resultes de too ello, la so viuda hubo d'encargase del pagu de toles deldes dexaes por Kovacs, refugando l'ayuda de les sos amistaes nel mundu del espectáculu.

• Edie Adams (1990). Sing a Pretty Song: The "Offbeat" Life of Edie Adams, Including the Ernie Kovacs Years. William Morrow, ISBN 0-688-07341-7
• Barker, David Brian (1982). "Every Moment's a Gift": Ernie Kovacs in Hollywood, 1957–1962, a Master's Thesis. Available for viewing at the library at the Universidá de Texas n'Austin.
• Ricu, Diana (1990). Kovacsland: A Biography of Ernie Kovacs. Harcourt, Brace & Jovanovich, ISBN 0-15-147294-7
• Walley, David (1975). Nothing in Moderation. Drake Publishers (ISBN 0-87749-738-9). Reprinted as The Ernie Kovacs Phile by David Walley, Bolder Books, 1978 and Fireside/Simon & Schuster, 1987 (ISBN 0-918282-06-3).

• Esta obra remanez de la traducción de Ernie Kovacs de Wikipedia - inglés, espublizada polos sos editores baxo la Llicencia de documentación llibre de GNU y la Llicencia Creative Commons Atribución-CompartirIgual 3.0 Unported.
•   Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a Ernie Kovacs.
• Ernie Kovacs Dot Net: Homenaxe a un xeniu televisivu
• Páxina sobre Ernie Kovacs
• Blogue sobre Ernie Kovacs
• Páxina en MySpace
• Páxina en Twitter
• Videu-Kovacs on the Corner-WPTZ-1952-Internet Archives
• Videu-Jack Benny Program-Ernie Kovacs Guest-Internet Archives