Otto von Freising (Latince: Otto Frisingensis; y.
1114 – 22 Eylül 1158) Alman papaz ve vakainüvis. 1138'den itibaren Otto I ismiyle Freising piskoposluğu yapmıştır.
| Otton de Freising | |
|---|---|
| Évêque | |
[[Dosya: | |
| Makam | Freising |
| Görevde | 1138-1158 |
| Önce gelen | Heinrich I von Ebersdorf |
| Sonra gelen | Albert von Harthausen |
| Papazlığa atanma | 1138 |
| Doğum | 1112 Klosterneuburg |
| Ölüm | 22 Eylül 1158 Morimond monastırı |
| Arma |  |
Otto, Klosterneuburg'da dünyaya geldi. Avusturya'nın uçbeyi III. Leopold'un beşinci oğludur. Annesi imparator IV. Heinrich'in kızı eşi Agnes'dir. Agnes, ilk kocası Hohenstaufen Hanedanı'ndan Svabya Dükü I. Friedrich tarafından, Alman kralı III. Konrad'ın annesi ve imparator I. Friedrich'in büyükannesiydi. Otto'nun kız kardeşi Judith veya Ita, Montferrat Markisi V. Guglielmo ile evliydi. Otto böylelikle Almanya ve kuzey İtalya'daki en güçlü ailelerle akrabaydı.
Hayatı hakkında kayıtları yetersiz ve tarihler biraz belirsizdir. Felsefeye özel bir ilgi duyduğu Paris'te eğitim görmüştür. Aristoteles'in felsefesini Almanya'ya ilk getirenlerden biri olduğu ve Avusturya'da yeni bir vakfın destekçisi olduğu söyleniyor.
Sistersiyen düzenine giren Otto, babasını 1133'te Heiligenkreuz Manastırı'nı kurmaya ikna etti ve böylece Viyana olacak bölgeye okuryazarlık ve sofistike tarım (şarap yapımı dahil) getirdi. Yaklaşık 1136'da Burgundiya'deki Sistersiyen Morimond Manastırı'nın başrahibi oldu ve kısa bir süre sonra Freising piskoposu seçildi. Bu piskoposluk ve aslında tüm Bavyera, daha sonra Welf ile Hohenstaufen arasındaki çekişmeden muzdaripti ve kilise içler acısı bir durumdaydı; ancak yeni piskopos hem dini hem de laik konularda büyük bir gelişme sağladı.
1147'de Otto feci İkinci Haçlı Seferi'ne katıldı. Haçlı ordusunun piskopos tarafından yönetilen bölümü yok edildi, ancak Otto Kudüs'e ulaştı ve 1148 veya 1149'da Bavyera'ya döndü. Konrad'ın halefi I. Friedrich'in iyiliğini beğendi, muhtemelen 1156'da Bavyera Dükalığı konusundaki anlaşmazlığın çözümünde etkili oldu. ve 1157'de ünlü Besançon diyetinde yer aldı. Hala bir Sistersiyen keşişinin alışkanlığını sürdürerek 22 Eylül 1158'de Morimond'da öldü. 1857'de Freising'de bir piskopos heykeli dikildi.
Otto en çok iki önemli tarihi eserle hatırlanır.
Bunlardan ilki, Augustinus ve Orosius tarafından ortaya konan satırları bir dereceye kadar takip eden, sekiz kitaplık tarih ve felsefe eseri olan Chronica sive Historia de duabus civitatibus (Vakainame veya iki şehrin tarihi) çalışmasıdır.
Almanya'daki iç savaş sırasında (1143–1145) yazılan bu kitap, Kudüs ve Babil, göksel ve yeryüzü krallıkları arasında bir tezat oluşturuyor ve aynı zamanda kendi zamanının tarihi hakkında çok değerli bilgiler içeriyor. Dönemi tarafından büyük bir saygı ile tutulan vakainame 1146 yılına kadar olan yılları kapsamaktadır ve bu tarihten 1209 yılına kadar Aziz Blasius'un başrahibi Otto (ö. 1223) tarafından sürdürülmüştür. Chronica çalışmasında Otto, Cebele Piskoposu Hugh ile doğuda Prester John adında bir Nestûrî Hristiyan kralı anlatan bir görüşme yaptığını bildirir. Bu hükümdarın haçlı devletlerine rahatlık getireceği umuluyordu. Bu, Prester John'un belgelenmiş ilk sözüdür.
Daha iyi bilinen Otto'nun, I. Friedrich'in isteği üzerine yazılan ve imparatordan yazara yazılan bir mektubun ön yüzüne eklenen Gesta Friderici imperatoris (İmparator Frederick'in Eylemleri) isimli çalışmasıdır. Gesta, ilk ikisi Otto tarafından, kalan ikisi veya bir kısmı öğrencisi Ragewin veya Rahewin tarafından yazılmış dört kitaptan oluşmaktadır. Üçüncü kitabın ve dördüncü kitabın ilk bölümünün de Otto'nun eseri olduğu ileri sürülmüştür. Papa VII. Gregorius ile imparator IV. Heinrich arasındaki çekişmeden başlayan ilk kitap, tarihi 1152'de III. Konrad'ın ölümü ile bitiyor. Yazar, Clairvauxlu Bernard'un kafirlere karşı olan hevesi ve Pierre Abélard'ın kınanması; felsefe ve teoloji üzerine de söylemler yapar. İkinci kitap, I. Friedrich'in 1152'de seçilmesiyle başlar ve hükümdarlığının ilk beş yılının, özellikle de İtalya'daki tarihini ayrıntılarıyla ele alır. Bu noktadan (1156) itibaren çalışmaya Ragewin tarafından devam ettirilir. Otto'nun Latincesi mükemmeldir ve Hohenstaufen için hafif bir tarafsızlığa ve bazı küçük yanlışlıklara rağmen, Gesta bir "tarihsel kompozisyon modeli" olarak tanımlanmıştır.
Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Otto of Freising". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.This article uses material from the Wikipedia Türkçe article Otto von Freising, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Aksi belirtilmedikçe içeriğin kullanımı CC BY-SA 4.0 lisansı kapsamında uygundur. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Türkçe (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.
