วารสารการแพทย์นิวอิงแลนด์

ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2354 นพ.ชาวบอสตันสองคน (John Collins Warren และ James Jackson) ยื่นหนังสือชี้ชวนเพื่อจัดตั้ง วารสารการแพทย์ ศัลยกรรม และวิทยาศาสตร์สาขาเคียงข้างของนิวอิงแลนด์ (New England Journal of Medicine and Surgery and Collateral Branches of Science) โดยเป็นวารสารการแพทย์และปรัชญา ต่อมา วารสารโดยชื่อที่ว่าก็พิมพ์เป็นครั้งแรกในเดือนมกราคม 2355 โดยเป็นวารสารพิมพ์ทุก ๆ 3 เดือน

•  
  วารสารฉบับมกราคม พ.ศ. 2357
•  
  Boston Medical Intelligencer ปี 2366
•  
  Boston Medical and Surgical Journal ปี 2371

ต่อมาในเดือนกุมภาพันธ์ 2371 วารสารได้ซื้อวารสารการแพทย์อีกวารสารหนึ่งชื่อว่า Boston Medical Intelligencer ที่เริ่มพิมพ์ตั้งแต่ปี 2366 แล้วรวมวารสารทั้งสองภายใต้ชื่อ Boston Medical and Surgical Journal โดยพิมพ์เป็นรายสัปดาห์

ในปี 2464 สมาคมการแพทย์รัฐแมสซาชูเซตส์ซื้อวารสารเป็นราคา 1 ดอลลาร์สหรัฐ แล้วเปลี่ยนชื่อวารสารเป็น วารสารการแพทย์นิวอิงแลนด์ (New England Journal of Medicine) ต่อมาในปี 2471

บทความเด่นจากประวัติวารสารรวมทั้ง

• ในเดือนพฤศจิกายน 2389 นพ.ชาวบอสตันผู้หนึ่งรายงานการค้นพบยาสลบโดยให้สูดอีเทอร์ ซึ่งช่วยให้คนไข้สลบตลอดการผ่าตัด โดยกล่าวว่า "คนไข้คนหนึ่งถึงความไม่รู้สึกตัวในการตัดขาออก แล้วฟื้นคืนสติหลังจากนั้นไม่นาน... มีการผ่าตัดใหญ่อื่น ๆ ที่ทำโดยคนไข้ไม่รู้สึกตัว"
• ในเดือนตุลาคม 2415 นพ.ประสาทวิทยาพิมพ์เล็กเช่อร์ที่เสนอแนวคิดเชิงปฏิวัติในเวลานั้นว่า ซีกสมองข้างหนึ่งสามารถมีผลต่อกายทั้งสองข้าง แล้วพรรณนากลุ่มอาการอัมพาตที่ทุกวันนี้รู้จักกันว่า Brown-Sequard syndrome
• ในเดือนมิถุนายน 2449 นพ.พยาธิวิทยาผู้หนึ่งตีพิมพ์บทความกล่าวถึงการที่เขาย้อมสีและศึกษาไขกระดูก และพรรณนาถึงสิ่งที่ทุกวันนี้รู้จักกันว่า เกล็ดเลือด และ megakaryocyte (เซลล์ไขกระดูกขนาดใหญ่ที่ผลิตเกล็ดเลือด)
• ในเดือนมิถุนายน 2491 นพ.พยาธิวิทยาท่านหนึ่งรายงานผลที่มีแววในการบำบัดมะเร็งเม็ดเลือดขาวในต้นวัยเด็ก คือหลังจากที่ได้หลักฐานโดยเรื่องเล่าว่า เด็กที่มีโรคแบบฉับพลันจะแย่ลงถ้าบริโภคกรดโฟลิก เขาจึงทำงานเพื่อระงับเมแทบอลิซึมที่ย่อยกรด แล้วให้สารยับยั้งกรดโฟลิกคือ aminopterin แก่ทารกกับเด็ก 16 คน ที่มีมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลันชนิดลิมโฟบลาสติก เด็ก 10 ดีขึ้นหลังจากการให้ยา 3 เดือนทั้งโดยกำหนดต่าง ๆ ทางคลินิกและโดยค่าต่าง ๆ ของเลือด แต่นายแพทย์แนะนำให้ใช้ผลอย่างระมัดระวัง คือ "ขอเน้นอีกทีว่า การทุเลาของโรคยังมีลักษณะชั่วคราว และสารที่ให้ก็มีพิษ และอาจจะทำให้เกิดปัญหาอย่างอื่น ๆ มากกว่าที่เราพบในงานศึกษาของเรา... ไม่มีหลักฐานใด ๆ ในรายงานนี้ที่สมเหตุสมผลให้ควรใช้คำว่า (เป็น)การรักษาแบบหายขาด สำหรับมะเร็งเม็ดเลือดขาวแบบเฉียบพลันในเด็ก"
• ในเดือนพฤศจิกายน 2495 นพ.หทัยวิทยาคนหนึ่งตีพิมพ์รายงานการกู้ชีพหัวใจ "จุดประสงค์ของรายงานนี้ก็เพื่อพรรณนาวิธีการที่เร็ว ง่าย ได้ผล และปลอดภัยที่ใช้สำเร็จกับคนไข้สองคน ในการกระตุ้นหัวใจที่ห้องล่างหยุดนิ่งโดยตัวคุมจังหวะหัวใจไฟฟ้าเทียมภายนอก... นี่เป็นครั้งแรกที่สามารถประทังชีวิตของคนไข้ในกรณีที่หัวใจห้องล่างหยุดนิ่งเป็นชั่วโมง ๆ จนกระทั่งเป็นวัน ๆ วิธีการนี้อาจจะมีค่าในสถานการณ์ทางคลินิกหลายอย่าง"
• ในเดือนกุมภาพันธ์ 2516 วารสารพิมพ์รายงานแรกเกี่ยวกับการตัดติ่งเนื้อเมือกโดยใช้กล้อง colonoscope แล้วเสนอวิธีการที่สามารถทำในระหว่างการตรวจคัดโรคเพื่อลดความเสี่ยงมะเร็ง ผู้เขียนรายงานคนไข้ 218 กรณีที่ตัดติ่งเนื้อเมือกออก 303 ติ่ง
• ในเดือนธันวาคม 2524 มีบทความทำประวัติศาสตร์สองบทความ ที่พรรณนาถึงความเป็นไปทางคลินิกของคนไข้ 4 ราย ซึ่งแรกรายงานในรายงาน Morbidity and Mortality Weekly Report ของ CDC ในเดือนมิถุนายน เกี่ยวกับโรคที่ต่อมารู้จักกันว่าเอดส์
• ในเดือนเมษายน 2554 นพ.ผู้หนึ่งกับคณะ รายงานการบำบัดเฉพาะเป้าหมายต่อมะเร็งเม็ดเลือดขาวเรื้อรังชนิดไมอิลอยด์ (CML) อาศัยความรู้ว่า BCR-ABL ซึ่งเป็นเอนไซม์ tyrosine kinase ที่ออกฤทธิ์โดยเฉพาะ เป็นเหตุของ CML ผู้เขียนจึงทดสอบสารยับยั้ง BCR-ABL ในคนไข้ที่การรักษาขั้นต้นไม่ได้ผล ผลที่พบในงานศึกษานี้ช่วยเริ่มยุคการออกแบบยาบำบัดมะเร็งที่เฉพาะเจาะจงต่อความผิดปกติระดับโมเลกุลเฉพาะอย่าง ๆ

ในวันที่ 25 เมษายน 2539 วารสารประกาศว่ามีเว็บไซต์ใหม่ ที่พิมพ์เป็นประจำอาทิตย์บทคัดย่อของงานวิจัยต่าง ๆ และข้อความเต็มสำหรับบทบรรณาธิการ กรณีคนไข้ และจดหมายส่งถึงบรรณาธิการ นี่เป็นครั้งแรกที่วารสารใช้อินเทอร์เน็ตเป็นสื่อในการตีพิมพ์หลังจากที่ดำเนินการมาแล้ว 184 ปี อีกสองปีต่อมา ระบบออนไลน์ก็เริ่มรวมบทความเต็มทั้งหมดที่มี

หลังจากนั้น วารสารก็ได้เพิ่มสื่อต่าง ๆ ดังต่อไปนี้คือ

• วิดีโอเกี่ยวกับการแพทย์ทางคลินิก และวิดีโอการศึกษาที่ทบทวนโดยผู้รู้เสมอกัน เพื่อสอนกระบวนการที่ต้องใช้ทักษะ และสอนการตรวจสอบคนไข้แบบพิเศษ
• กรณีคนไข้เชิงโต้ตอบ ซึ่งเลียนแบบการประสบกับคนไข้โดยแสดงคนไข้พร้อมกับผลการตรวจสอบทางกายภาพ ทางแล็บ และทางการถ่ายภาพรังสี และจะมีคำถามที่ตรวจสอบความรู้ของคนที่ทำข้อสอบ
• ที่เก็บข้อมูลเก่าของวารสาร (NEJM Archive) ซึ่งรวมสิ่งตีพิมพ์ของวารสารทั้งหมด

วารสารได้รับ "George Polk Awards" ในปี 2520 โดยองค์กรที่ให้กล่าวว่า เป็นการให้กับ "สิ่งตีพิมพ์ที่จะได้ความสนใจและเกียรติคุณอย่างมหาศาลในทศวรรษต่อ ๆ ไป"

วารสารปกติมีปัจจัยกระทบสูงสุดของวารสารอายุรศาสตร์ เช่นที่ 55.873 ในปี 2557 ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ 1 ในบรรดาวารสาร 153 วารสารในหมวดหมู่ "การแพทย์ทั่วไปและอายุรศาสตร์" และเป็นวารสารเดียวในหมวดหมู่ที่มีปัจจัยสูงกว่า 50 โดยเปรียบเทียบกับวารสารตำแหน่งที่ 2 และ 3 (คือ เดอะแลนเซ็ต และ JAMA) ที่มีปัจจัยกระทบที่ 45.217 และ 35.289 ตามลำดับ

วารสารบังคับให้บทความที่จะพิมพ์ไม่เคยพิมพ์หรือเผยแพร่ในที่อื่นมาก่อน ซึ่งช่วยรักษาความดั้งเดิมของบทความ เป็นกฎที่กล่าวถึงเป็นครั้งแรกในปี 2512 ซึ่งต่อมาวารสารการแพทย์และวิทยาศาสตร์อื่น ๆ จึงเริ่มใช้กฎเดียวกันนี้ด้วย

ต้นคริสต์ทศวรรษ 2000 วารสารเกี่ยวข้องกับข้อโต้เถียงเรื่องปัญหางานวิจัยของยา Vioxx (ชื่อสามัญ Rofecoxib) คือ มีงานศึกษาที่พิมพ์ในวารสารในเดือนพฤศจิกายน 2543 โดยรับการสนับสนุนจากบริษัทที่ผลิตยาเมอร์ค ที่แสดงว่ามีกรณีกล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือดสูงขึ้นในคนไข้ที่ใช้ยา แต่นักวิจัยตีความว่า เป็นผลการป้องกันโรคหัวใจของยาที่ใช้ในกลุ่มควบคุม ไม่ใช่ผลที่เกิดจากยา Vioxx

ตามอดีตบรรณาธิการของวารสารการแพทย์ BMJ มีการบอกความสงสัยเรื่องความถูกต้องของงานศึกษากับบรรณาธิการของ NEJM ไม่เกินเดือนสิงหาคม 2544 และในปีนั้น ทั้งองค์การอาหารและยาสหรัฐและวารสาร JAMA ต่างก็ตั้งข้อสงสัยถึงความสมเหตุสมผลของการตีความข้อมูลที่พิมพ์ใน NEJM ต่อมาในเดือนกันยายน 2547 บ.เมอร์ค จึงได้ถอนยาออกจากตลาด แล้วในเดือนธันวาคม 2548 วารสารจึงได้พิมพ์นิพจน์แสดงความเป็นห่วงเกี่ยวกับงานศึกษาดั้งเดิม หลังจากที่พบว่า ผู้เขียนรู้ถึงอาการไม่พึงประสงค์ (adverse event) มากกว่าที่เปิดเผยเมื่อตีพิมพ์งานศึกษา โดยนิพจน์แสดงว่า "จนกระทั่งปลายเดือนพฤศจิกายน 2548 เราเชื่อว่าอาการเหล่านี้เกิดขึ้นในช่วงหลัง ๆ ที่ผู้เขียนไม่รู้ท่วงทันพอที่จะรวมเข้าในบทความที่พิมพ์ในวารสารวันที่ 23 พฤศจิกายน 2543 แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า จากหนังสือบันทึกช่วยจำวันที่ 5 กรกฎาคม 2543 ที่ได้โดยหมายศาลในคดี Vioxx และเปิดเผยให้แก่วารสาร ผู้เขียนอย่างน้อยสองท่านรู้ถึงเหตุการณ์กล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือดอีก 3 กรณีอย่างน้อย 2 อาทิตย์ก่อนที่ผู้เขียนจะส่งบทความแก้ไข 2 รุ่นแรก และสี่เดือนครึ่งก่อนที่บทความจะตีพิมพ์"

ในช่วงเวลา 5 ปีระหว่างการตีพิมพ์บทความดั้งเดิมกับการตีพิมพ์นิพจน์แสดงความเป็นห่วง มีการประเมินว่า บ.เมอร์คจ่าย NEJM มากถึง 836,000 ดอลลาร์สหรัฐ (ประมาณ 36 ล้านบาท) เพื่อพิมพ์เพิ่มบทความดั้งเดิมเพื่อใช้โปรโหมตยา และต่อมาวารสารก็ถูกตำหนิอย่างเป็นสาธารณะเรื่องการตอบสนองต่อปัญหางานวิจัย ในบทความบรรณาธิการต่าง ๆ รวมทั้งในวารสารการแพทย์ BMJ และ Journal of the Royal Society of Medicine

โดยปี 2550 บ.เมอร์คได้ตั้งงบประมาณค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับการฟ้องร้องในศาลเรื่องยา Vioxx เป็นมูลค่า 970 ล้านเหรียญสหรัฐ (ประมาณ 29,429 ล้านบาท) และได้ตั้งกองทุนมีมูลค่า 4,850 ล้านเหรียญสหรัฐ (ประมาณ 147,149 ล้านบาท) เพื่อสะสางคดีข้อเรียกร้องเอาทรัพย์โดยคนอเมริกัน

วารสารให้เข้าถึงบทความได้ฟรีแต่ถ่วงเวลา คือหลังจาก 6 เดือนที่พิมพ์บทความ และให้เข้าถึงบทความย้อนหลังได้ถึงปี 2533 แต่การถ่วงเวลาไม่มีสำหรับประเทศที่ประชากรมีรายได้ต่ำที่สุด ซึ่งสามารถเข้าถึงบทความทุกเนื้อหาได้ฟรีเมื่อใช้เป็นส่วนบุคคล แต่ไม่รวมประเทศไทยในปี 2559

วารสารยังมีพอดแคสต์ 2 รายการ รายการแรกเป็นการสัมภาษณ์แพทย์และนักวิจัยที่ตีพิมพ์ในวารสาร และรายการที่สองเป็นการสรุปเนื้อความของวารสารแต่ละฉบับ สื่อรายการอื่น ๆ รวมทั้ง Continuing Medical Education (การศึกษาแพทย์ต่อเนื่อง), Videos in Clinical Medicine (วิดีโอในการแพทย์คลินิก) ที่ฉายวิธีการทางการแพทย์, และ Image Challenge (ภาพปริศนา) ที่เปลี่ยนทุกอาทิตย์

• เดอะแลนเซ็ต เป็นวารสารการแพทย์ทั่วไปอันดับสอง
• JAMA เป็นวารสารการแพทย์ทั่วไปอันดับสาม

• เว็บไซต์ทางการ
• Conaboy, Chelsea (17 June 2012). "You've come a long way, doc". The Globe Magazine (milestones of the NEJM).
• Müller, Daniel C.; Duff, Ellen M.C.; Stern, Kathy L. (2012). "Timeline: 200 years of the New England Journal of Medicine". The New England Journal of Medicine. 366 (1): e3. doi:10.1056/NEJMp1114819. PMID 22216863.