เบเนดิกต์แห่งเนอร์เซีย

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

480 ที่เมืองเนอร์เซีย ในประเทศอิตาลี และเสียชีวิตเมื่อราว ค.ศ. 547 ที่มอนเตกัสซีโนในประเทศอิตาลีเช่นกัน นักบุญเบเนดิกต์เป็นผู้ก่อตั้งชีวิตอารามวาสีแบบคณะเบเนดิกติน และเป็นผู้เขียนวินัยของนักบุญเบเนดิกต์สำหรับเป็นกฎปฏิบัติของนักบวชในอารามในคณะเบเนดิกติน ซึ่งเป็นกฎที่ตั้งต้นด้วย “พระเยซู ... จะนำเราทั้งหมดด้วยกันไปสู่นิรันด์กาล” เบเนดิกตินได้รับการสถาปนาให้เป็นนักบุญในปี ค.ศ. 1220

นักบุญเบเนดิกต์แห่งเนอร์เซีย
“นักบุญเบเนดิกต์แห่งเนอร์เซีย” โดย โจวันนี เบลลีนี
อธิการอาราม
เกิด	ราว ค.ศ. 480 เนอร์เซีย ในประเทศอิตาลี
เสียชีวิต	ราว ค.ศ. 547 มอนเตกัสซีโน ในประเทศอิตาลี
นิกาย	โรมันคาทอลิก แองกลิคัน ลูเทอแรน อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์
เป็นนักบุญ	ค.ศ. 1220 โดย สมเด็จพระสันตะปาปาโฮโนริอุสที่ 3
วันฉลอง	11 กรกฎาคม (ตะวันตก) 14 มีนาคม ไบเซ็นไทน์
สัญลักษณ์	กระดิ่ง, ถ้วยแตก, ถ้วยแตกและงู, ถ้วยชามแตก, พุ่มไม้, คทา และอื่นๆ
องค์อุปถัมภ์	นักพรตคณะเบเนดิกติน นักเรียน ผู้รับใช้ ผู้ทำถ้วยชามแตก

นักบุญเบเนดิกต์ก่อตั้งชุมนุมนักพรตถึงสิบสองอาราม อารามที่เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดคืออารามมอนเตกัสซีโนบนเนินเขาในทัสเคนีไม่ไกลจากเซียนา แต่ไม่มีหลักฐานสนับสนุนว่านักบุญเบเนดิกต์ตั้งใจจะก่อตั้งคณะนักบวชคาทอลิกขึ้นมาโดยตรง คณะเบเนดิกตินเป็นคำที่มาใช้กันในภายหลังที่ใช้เรียกชุมนุมนักบวชที่ถือวินัยเบเนดิกติน นอกจากนั้นคำว่า “คณะ” (Order) ที่เข้าใจก็หมายความเพียงว่าเป็นชุมนุมของนักบวชที่เป็นอิสระจากชุมนุมชนอื่น

ความสำเร็จสูงสุดของคณะเบเนดิกตินคือ “วินัยนักบวช” ที่เป็นกฎบัตรสำหรับนักบวชที่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากข้อเขียนของนักบุญจอห์น คาสเซียน (John Cassian) และมีความคล้ายคลึงกับ “Rule of the Master” ที่เขียนโดยผู้ไม่ทราบนามในคริสต์ศตวรรษที่ 6 แต่ก็มีลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์ในทางสมดุลทางจิตใจ, ความพอประมาณ และความมีเหตุมีผล (επιεικεια, “'epieikeia”) ซึ่งเป็นสิ่งที่เป็นแรงดึงดูดที่ทำให้เกิดการก่อตั้งอารามคณะเบเนดิกตินไปทั่วยุโรปในสมัยกลาง ซึ่งทำให้กฎของคณะเบเนดิกตินเป็นหนึ่งในกฎบัตรของคริสต์ศาสนาในคริสตจักรตะวันตก ฉะนั้นนักบุญเบเนดิกต์จึงได้ชื่อว่าเป็นผู้วางรากฐานของอารามของคริสตจักรตะวันตก