สุธาวัลย์ เสถียรไทย

2501) ชื่อเล่น หนู เป็นธิดาของหม่อมหลวงทวีสันต์ ลดาวัลย์ อดีตองคมนตรี กับท่านผู้หญิงบุษบา สธนพงศ์ เป็นพระภาคิไนยในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง เป็นพระภคินี (ลูกพี่ลูกน้อง) ฝ่ายพระราชชนนีในพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว และเป็นภรรยาของ ศาสตราจารย์ ดร.สุรเกียรติ์ เสถียรไทย อดีตรองนายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศ ในรัฐบาลของดร.ทักษิณ ชินวัตร

ท่านผู้หญิงสุธาวัลย์ เสถียรไทย เกิดเมื่อวันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2501 เป็นธิดาเพียงคนเดียวของหม่อมหลวงทวีสันต์ ลดาวัลย์ อดีตองคมนตรี กับท่านผู้หญิงบุษบา สธนพงศ์ (ราชสกุลเดิม กิติยากร) พระขนิษฐาในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง

ท่านผู้หญิงสุธาวัลย์เริ่มศึกษาที่โรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จนถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 แล้วจึงย้ายมาเรียนที่โรงเรียนจิตรลดา จนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ศึกษาระดับปริญญาตรีที่ภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้า คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย หลังสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทด้านเศรษฐศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยทัฟทส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา ท่านผู้หญิงได้มาเป็นนักวิจัยด้านสิ่งแวดล้อมที่สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (TDRI) และได้รับทุนจากบริติช เคาน์ซิลไปศึกษาต่อระดับปริญญาเอกด้าน Land Economy ที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษ

ต่อมากลับมารับราชการเป็นอาจารย์ประจำคณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นรองผู้อำนวยการศูนย์เศรษฐศาสตร์นิเวศ เป็นหัวหน้าโครงการศึกษา มีผลงานวิจัยเรื่องผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมกรณีการสร้างเขื่อนแก่งเสือเต้น

ปัจจุบันลาออกจากราชการมาเป็นนักวิชาการอิสระ และก่อตั้งมูลนิธิสถาบันธรรมรัฐเพื่อการพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม เป็นองค์กรพัฒนาเอกชนด้านวิชาการที่มุ่งดำเนินการศึกษาและวิจัยโดยเน้นการมีส่วนร่วมของประชาชน เพื่อนำไปสู่การจัดการที่ดีและมีความเป็นธรรมต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม

ดร.ท่านผู้หญิงสุธาวัลย์ สมรสกับ ศาสตราจารย์ ดร.สุรเกียรติ์ เสถียรไทย เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2523 มีบุตรเพียงคนเดียว คือ ดร.สันติธาร เสถียรไทย กรรมการอิสระ บริษัท เงินติดล้อ จำกัด (มหาชน)

• พ.ศ. 2554 ธรรมาภิบาลและกระบวนการนโยบายสาธารณะในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของไทย

• พ.ศ. 2547 –   เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)
• พ.ศ. 2546 –   เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)
• พ.ศ. 2547 –   เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายใน)