วันแห่งคนตาย
วันแห่งคนตาย (สเปน: Día de Muertos) เป็นวันหยุดที่ฉลองกันทั่วประเทศเม็กซิโก (โดยเฉพาะในภาคกลางและใต้) รวมทั้งในหมู่ชาวเม็กซิโกที่อยู่ในประเทศอื่น เป็นวันหยุดที่ครอบครัวและเพื่อนมารวมตัวกันสวดภาวนาและรำลึกถึงเพื่อนและสมาชิกครอบครัวที่เสียชีวิต และช่วยเหลือนำทางพวกเขาในการเดินทางทางจิตวิญญาณ ในวัฒนธรรมเม็กซิโก ความตายเป็นส่วนหนึ่งของวงจรชีวิตมนุษย์ ชาวเม็กซิโกไม่ได้มองว่าวันนี้เป็นวันแห่งความเศร้าโศก แต่มองว่าเป็นวันแห่งการฉลอง เพราะในวันนี้คนที่พวกเขารักจะเดินทางกลับจากโลกคนตายเพื่อมาเยี่ยมเยียนและเลี้ยงฉลองกับพวกเขา ใน ค.ศ.
2008 ยูเนสโกยกให้วัฒนธรรมนี้เป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติ
| วันแห่งคนตาย | |
|---|---|
 แท่นบูชาผู้ล่วงลับในวันแห่งคนตายที่เม็กซิโกซิตี | |
| จัดขึ้นโดย | ประเทศเม็กซิโกและภูมิภาคที่มีชาวเม็กซิโกจำนวนมาก |
| ประเภท | วัฒนธรรม การผสานความเชื่อศาสนาคริสต์ |
| ความสำคัญ | ขอพรและรำลึกเพื่อนกับสมาชิกครอบครัวที่เสียชีวิตไปแล้ว |
| การเฉลิมฉลอง | สร้างแท่นเพื่อรำลึกถึงคนตายและทำอาหารท้องถิ่น |
| เริ่ม | 1 พฤศจิกายน |
| สิ้นสุด | 2 พฤศจิกายน |
| วันที่ | 2 พฤศจิกายน |
| ความถี่ | ทุกปี |
| ส่วนเกี่ยวข้อง | วันสมโภชนักบุญทั้งหลาย |
| งานฉลองพื้นเมืองที่อุทิศแด่คนตาย * | |
|---|---|
 มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมโดยยูเนสโก | |
 การประดับสุสานด้วยดอกไม้ชนิดต่าง ๆ ที่รัฐมิโชอากัน | |
| ประเทศ |  เม็กซิโก |
| ภูมิภาค ** | ลาตินอเมริกาและแคริบเบียน |
| สาขา | แนวปฏิบัติทางสังคม พิธีกรรม และงานเทศกาล |
| อ้างอิง | 00054 |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 2008 (คณะกรรมการสมัยที่ 3) |
| รายการ | ตัวแทนมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติ |
| * ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมและการสงวนรักษาที่ดี ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก | |
บางครั้งในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษมีการเรียกวันหยุดนี้ว่า Día de los Muertos ซึ่งเป็นการแปลย้อนกลับ (back-translation) ของวลีในภาษาสเปนว่า Día de Muertos ในประเทศเม็กซิโกถือว่าวันแห่งคนตายเป็นวันหยุดราชการ ก่อนหน้าการล่าอาณานิคมของสเปนในคริสต์ศตวรรษที่ 16 งานฉลองนี้เคยจัดในช่วงเริ่มต้นฤดูร้อน แล้วค่อย ๆ เลื่อนไปฉลองในวันที่ 31 ตุลาคม, 1 พฤศจิกายน และ 2 พฤศจิกายน เพื่อให้ตรงกันกับตรีวารปัสกาของออลแฮลโลว์ไทด์ (Allhallowtide) ในศาสนาคริสต์แบบตะวันตก คือ วันสมโภชนักบุญทั้งหลายตอนต้น, วันสมโภชนักบุญทั้งหลายตอนปลาย และวันฉลองพระวิญญาณ ธรรมเนียมที่ถือปฏิบัติกันในวันแห่งคนตาย ได้แก่ การตั้งแท่นบูชาประจำบ้านที่เรียกว่า โอเฟรนดา (ofrenda) การเซ่นไหว้ผู้เสียชีวิตด้วยหัวกะโหลกตกแต่งหรือกาลาเบรา (calavera) ดอกดาวเรือง และอาหารกับเครื่องดื่มโปรดของผู้เสียชีวิต และการทำความสะอาดสุสานรวมทั้งนำของเซ่นไหว้ไปตั้งไว้ที่นั่น
นักวิชาการเม็กซิโกยังคงถกเถียงกันว่าวันแห่งคนตายมีรากฐานมาจากชนพื้นเมืองมีโซอเมริกาสมัยก่อนโคลัมบัสอย่างแท้จริง หรือว่าเป็นประเพณีสเปนที่ได้รับการเปลี่ยนโฉมในคริสต์ศตวรรษที่ 20 ระหว่างสมัยประธานาธิบดีลาซาโร การ์เดนัส เพื่อส่งเสริมลัทธิชาตินิยมเม็กซิโกผ่านอัตลักษณ์ "แอซเทก" อย่างไรก็ตาม วันหยุดนี้ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติอย่างหนึ่งของเม็กซิโกในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาและรวมอยู่ในหลักสูตรการศึกษาของประเทศโดยเน้นย้ำถึงต้นกำเนิดพื้นเมือง
แต่เดิมไม่มีการฉลองวันแห่งคนตายในภาคเหนือของเม็กซิโก ที่นั่นไม่มีใครรู้จักวันหยุดนี้จนกระทั่งคริสต์ศตวรรษที่ 20 เนื่องจากชนพื้นเมืองมีประเพณีที่แตกต่างกันไป ผู้คนและคริสตจักรยังไม่ยอมรับวันแห่งคนตายเพราะถือว่าเทศกาลนี้เป็นการผสานความเชื่อนอกรีตเข้ากับศาสนาคริสต์คาทอลิก พวกเขาฉลองวันสมโภชนักบุญทั้งหลายตามประเพณีในลักษณะเดียวกับชาวคริสต์ในที่อื่น ๆ ของโลก ภูมิภาคนี้ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมมีโซอเมริกาอย่างจำกัดและมีชนพื้นเมืองจากภาคใต้ของเม็กซิโก (ซึ่งมีการฉลองวันหยุดนี้) ย้ายถิ่นเข้าไปค่อนข้างน้อย เมื่อถึงช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 21 จึงเริ่มมีการฉลองวันแห่งคนตายในภาคเหนือของเม็กซิโกเนื่องจากรัฐบาลเม็กซิโกได้กำหนดให้เป็นวันหยุดทั่วประเทศ โดยนำเสนอวันหยุดนี้ในฐานะประเพณีที่หลอมรวมคนในชาติให้เป็นหนึ่งเดียว
ดูเพิ่ม
- ระบำมรณะ
- วรรณกรรมกาลาเบรา
- ซาวิน (Samhain)
- ศิลปะกะโหลกศีรษะ
- วันพฤหัสบดีแห่งคนตาย
- ราตรีแห่งนักบุญแวลพัวร์กา (Walpurgis Night)
อ้างอิง
บรรณานุกรม
- Andrade, Mary J. Day of the Dead A Passion for Life – Día de los Muertos Pasión por la Vida. La Oferta Publishing, 2007. ISBN 978-0-9791624-04
- Anguiano, Mariana, et al. Las tradiciones de Día de Muertos en México. Mexico City 1987.
- Brandes, Stanley (1997). "Sugar, Colonialism, and Death: On the Origins of Mexico's Day of the Dead". Comparative Studies in Society and History. 39 (2): 270–99. doi:10.1017/S0010417500020624.
- Brandes, Stanley (1998). "The Day of the Dead, Halloween, and the Quest for Mexican National Identity". Journal of American Folklore. 111 (442): 359–80. doi:10.2307/541045. JSTOR 541045.
- Brandes, Stanley (1998). "Iconography in Mexico's Day of the Dead". Ethnohistory. Duke University Press. 45 (2): 181–218. doi:10.2307/483058. JSTOR 483058.
- Brandes, Stanley (December 15, 2006). Skulls to the Living, Bread to the Dead. Blackwell Publishing. p. 232. ISBN 978-1-4051-5247-1.
- Cadafalch, Antoni. The Day of the Dead. Korero Books, 2011. ISBN 978-1-907621-01-7
- Carmichael, Elizabeth; Sayer, Chloe. The Skeleton at the Feast: The Day of the Dead in Mexico. Great Britain: The Bath Press, 1991. ISBN 0-7141-2503-2
- Conklin, Paul (2001). "Death Takes a Holiday". U.S. Catholic. 66: 38–41.
- Garcia-Rivera, Alex (1997). "Death Takes a Holiday". U.S. Catholic. 62: 50.
- Haley, Shawn D.; Fukuda, Curt. Day of the Dead: When Two Worlds Meet in Oaxaca. Berhahn Books, 2004. ISBN 1-84545-083-3
- Lane, Sarah and Marilyn Turkovich, Días de los Muertos/Days of the Dead. Chicago 1987.
- Lomnitz, Claudio. Death and the Idea of Mexico. Zone Books, 2005. ISBN 1-890951-53-6
- Matos Moctezuma, Eduardo, et al. "Miccahuitl: El culto a la muerte," Special issue of Artes de México 145 (1971)
- Nutini, Hugo G. Todos Santos in Rural Tlaxcala: A Syncretic, Expressive, and Symbolic Analysis of the Cult of the Dead. Princeton 1988.
- Oliver Vega, Beatriz, et al. The Days of the Dead, a Mexican Tradition. Mexico City 1988.
- Roy, Ann (1995). "A Crack Between the Worlds". Commonwealth. 122: 13–16.
This article uses material from the Wikipedia ไทย article วันแห่งคนตาย, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). เนื้อหาอนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้ CC BY-SA 4.0 เว้นแต่ระบุไว้เป็นอื่น Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ไทย (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.