ประเทศไทย ภาคตะวันตก: ภาคของประเทศไทย

 

การแบ่งภูมิภาคตามราชบัณฑิตยสถาน แบ่งภาคตะวันตกประกอบไปด้วย 5 จังหวัดอย่างเป็นทางการ ตามตารางด้านล่าง นอกจากนี้ ยังมีการจัดแบ่งภูมิภาคตามคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ซึ่งเป็นการแบ่งเพื่อวัตถุประสงค์ทางสถิติ และไม่เป็นทางการ ประกอบไปด้วยจังหวัดตามตาราง ยกเว้นจังหวัดตาก และมีจังหวัดสุพรรณบุรี นครปฐม สมุทรสาคร และจังหวัดสมุทรสงครามเพิ่มเข้ามา

ตราประจำ จังหวัด	ชื่อจังหวัด อักษรไทย	ชื่อจังหวัด อักษรโรมัน	จำนวนประชากร (คน)	พื้นที่ (ตร.กม.)	ความหนาแน่น (คน/ตร.กม.)
	กาญจนบุรี	Kanchanaburi	894,054	19,483.2	43.1
	ตาก	Tak	525,684	16,406.6	32.0
	ประจวบคีรีขันธ์	Prachuap Khiri Khan	509,134	6,367.6	80.0
	เพชรบุรี	Phetchaburi	464,033	6,225.1	74.5
	ราชบุรี	Ratchaburi	873,212	5,196.5	161.5

ที่ตั้งและอาณาเขต

• ทิศเหนือ มีพื้นที่ติดต่อกับ ภาคเหนือที่ จังหวัดแม่ฮ่องสอน เชียงใหม่ ลำพูน และ ลำปาง จุดที่อยู่ทางเหนือสุดของภาคคือ อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก
• ทิศตะวันออก มีพื้นที่ติดต่อกับ ภาคกลางที่ จังหวัดสุโขทัย กำแพงเพชร นครสวรรค์ อุทัยธานี สุพรรณบุรี นครปฐม สมุทรสาคร สมุทรสงครามและ อ่าวไทย จุดที่อยู่ทางตะวันออกสุดของภาคคือ อำเภอบางแพ จังหวัดราชบุรี
• ทิศใต้ มีพื้นที่ติดกับภาคใต้ที่ จังหวัดชุมพร จุดที่อยู่ใต้สุดของภาค คือ อำเภอบางสะพานน้อย จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
• ทิศตะวันตก มีพื้นที่ติดต่อกับรัฐกะเหรี่ยง รัฐมอญ และภาคตะนาวศรี ของประเทศ พม่า จุดที่อยู่ทางตะวันตกสุดของภาคคือ อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก (เบี่ยงไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ และ เป็นจุดเหนือสุดของภาคตะวันตก)

อาชีพ

ประชาชนส่วนใหญ่ปลูกพืชไร่ เช่น อ้อย มันสำปะหลัง อุตสาหกรรมการเกษตร อุตสาหกรรมในครัวเรือน อุตสาหกรรมหนัก กลาง เบา มีมากในจังหวัดราชบุรี^{[ต้องการอ้างอิง]} โดยมีอำเภอบ้านโป่ง เป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมและการพาณิชยกรรมในภาคตะวันตก^{[ต้องการอ้างอิง]}

สถิติประชากร

เมืองใหญ่สุด