การแข่งขันอวกาศ

ดาวเทียมสปุตนิก 1 (ในภาพเป็นแบบจำลอง) ซึ่งสหภาพโซเวียตส่งขึ้นสู่อวกาศในปี 1957

นีล อาร์มสตรอง (ในภาพ) เป็นมนุษย์คนแรกที่เหยียบพื้นผิวดวงจันทร์ในปี 1969

ทอมัส พี. สแตฟฟอร์ด นักบินอวกาศชาวอเมริกันจับมือกับอะเลคเซย์ เลโอนอฟ นักบินอวกาศชาวโซเวียต/รัสเซียในอวกาศ ระหว่างโครงการทดสอบอะพอลโล–โซยุซ ปี 1975

การแข่งขันอวกาศเริ่มต้นอย่างจริงจังเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 1955 เมื่อสหภาพโซเวียตตอบรับคำประกาศสหรัฐที่จะส่งดาวเทียมขึ้นสู่อวกาศให้ทันภายในปีแห่งธรณีฟิสิกส์สากล (1957–1958) และสหภาพโซเวียตประกาศจะส่งดาวเทียมขึ้นสู่อวกาศเช่นกัน ปี 1957 สหภาพโซเวียตประสบความสำเร็จในการส่งดาวเทียมสปุตนิก 1 ขึ้นไปโคจรในอวกาศ ตามด้วยการส่งยูรี กาการิน ขึ้นไปเป็นมนุษย์คนแรกในอวกาศในปี 1961 และวาเลนตีนา เตเรชโควา สตรีคนแรกในอวกาศในปี 1963 ขณะที่หลักฐานฝ่ายสหรัฐระบุว่าการแข่งขันอวกาศมาถึงจุดสูงสุดในวันที่ 20 กรกฎาคม 1969 เมื่ออะพอลโล 11 ลงจอดบนดวงจันทร์ได้สำเร็จ ต่อมาเมื่อมีการผ่อนคลายความตึงเครียด สหรัฐและสหภาพโซเวียตจึงร่วมมือกันในโครงการทดสอบอะพอลโล–โซยุซในปี 1975 ซึ่งบางแหล่งถือว่าโครงการนี้เป็นจุดสิ้นสุดของการแข่งขันอวกาศ

การแข่งขันอวกาศนำมาซึ่งเทคโนโลยีที่เป็นประโยชน์จำนวนมาก เช่น กายอุปกรณ์ เลสิก เซลล์แสงอาทิตย์ การถ่ายภาพรังสีส่วนตัดอาศัยคอมพิวเตอร์ โทรศัพท์มีกล้องถ่ายรูป และแล็ปท็อป เป็นต้น