Αγώνας Του Διαστήματος

Είχε τις ρίζες του στον ανταγωνισμό πυρηνικών όπλων με βάση τους βαλλιστικούς πυραύλους μεταξύ των δύο εθνών μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το τεχνολογικό πλεονέκτημα που αποδείχθηκε από το επίτευγμα των διαστημικών πτήσεων θεωρήθηκε απαραίτητο για την εθνική ασφάλεια και έγινε μέρος του συμβολισμού της εποχής. Η κατάσταση έφερε πρωτοποριακές εκτοξεύσεις τεχνητών δορυφόρων, ρομποτικών διαστημικών ανιχνευτών στη Σελήνη, την Αφροδίτη και τον Άρη και ανθρώπινες διαστημικές πτήσεις σε χαμηλή τροχιά στη γη και εν τέλει στη Σελήνη.

Ο ανταγωνισμός κέρδισε την προσοχή του δυτικού κοινού με την «κρίση του Σπούτνικ», όταν η ΕΣΣΔ πέτυχε την πρώτη επιτυχημένη εκτόξευση δορυφόρου, τον Σπούτνικ 1, στις 4 Οκτωβρίου 1957. Κέρδισε δυναμική όταν η ΕΣΣΔ έστειλε τον πρώτο άνθρωπο, τον Γιούρι Γκαγκάριν, στο διάστημα με τροχιακή πτήση του Vostok 1 στις 12 Απριλίου 1961. Ακολούθησαν μια σειρά από άλλες πρώιμες πρωτιές που πέτυχαν οι Σοβιετικοί τα επόμενα χρόνια.

Η πτήση του Γκαγκάριν οδήγησε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντυ να ζητήσει από το Κογκρέσο των ΗΠΑ να δεσμευτεί ότι «θα προσγειωθεί ένας άνθρωπος στη Σελήνη και θα επιστρέψει με ασφάλεια στη Γη» πριν από το τέλος της δεκαετίας. Ο στόχος προσελήνωσης του Κένεντι στη Σελήνη επετεύχθη τον Ιούλιο του 1969, με την πτήση του Απόλλων 11, ένα μοναδικό επίτευγμα που οι Αμερικανοί πίστευαν ότι επισκίασε όλα τα σοβιετικά επιτεύγματα. Ωστόσο, μια τέτοια άποψη είναι γενικά αμφιλεγόμενη, με άλλους να αποδίδουν τον πρώτο άνθρωπο στο διάστημα ως πολύ μεγαλύτερο επίτευγμα..