T-14: Czołg podstawowy

Znany jest pod nazwą Armata (ros. Армата) od nazwy zastosowanej platformy gąsienicowej. Nosi fabryczne oznaczenie „obiekt 148”.

T-14

Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	Urałwagonzawod
Typ pojazdu	czołg podstawowy
Załoga	3
Historia
Prototypy	2013[potrzebny przypis]
Produkcja	od 2014
Egzemplarze	20[potrzebny przypis]
Dane techniczne
Silnik	ChTZ 12Н360 (A-85-3A) diesel 1105(1500) KW
Transmisja	8-biegowa, automatyczna
Pancerz	reaktywny, stal 44S-SW-Sz
Masa	48 ton
Osiągi
Prędkość	80–90 km/h
Zasięg pojazdu	>500 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 × armata czołgowa gładkolufowa kal. 125 mm 2A82-1M / 2A83 152 mm i 1-2 karabiny maszynowe kalibru 7,62 mm
Użytkownicy
Rosja
Multimedia w Wiki Commons

Prace nad konstrukcją prowadzono po 2000 roku w zakładach Uralskiej Fabryki Pojazdów (Urałwagonzawod) jako część projektu uniwersalnej platformy bojowej Armata^{[potrzebny przypis]}. Podczas projektowania korzystano z doświadczeń uzyskanych przy projektach Czarny Orzeł oraz Obiekt 195, mających swoje początki w latach 80. XX wieku. Celem projektu była budowa uniwersalnej platformy bojowej służącej do opracowania wielu rodzajów pojazdów wojskowych. Po raz pierwszy prototypy rodziny pojazdów zaprezentowano na wystawie Russian Arms Expo w Niżnym Tagile we wrześniu 2013 roku. Pierwszy prototyp rozpoczął testy dwa miesiące później^{[potrzebny przypis]}

Czołg ten został zaprezentowany po raz pierwszy na paradzie z okazji zwycięstwa w II wojnie światowej 9 maja 2015 roku wraz z pozostałymi pojazdami z rodziny Armata. O niedopracowaniu czołgu świadczyło, że podczas próby defilady 7 maja jeden z czołgów doznał awarii układu napędowego i próba jego odholowania nie powiodła się. Pojazd do końca 2016 roku miał przejść państwowe testy i zostać oficjalnie włączonym do rosyjskich sił zbrojnych^{[potrzebny przypis]}. W 2015 r. zapowiedziano, że do 2020 roku miało zostać dostarczonych 2300 sztuk tych pojazdów, natomiast dwa lata później przewidywano już tylko zakup 100 sztuk. W pierwszym kwartale 2020 wstrzymano prace rozwojowe nad silnikiem czołgu T-14, co przerwało prace nad jego wdrożeniem do bliżej nieokreślonego terminu. 8 października 2022 roku zauważono pojedynczą sztukę T-14 w rejonie miasta Ługańsk podczas inwazji na Ukrainę.

Czołg podstawowy T-14 opiera się na gąsienicowym podwoziu projektu Armata. Zastosowany pancerz 44S-SW-Sz został opracowany do zachowywania swoich właściwości w warunkach arktycznych. Załoga umieszczona jest w wielowarstwowej opancerzonej kapsule odseparowanej od zasobnika z amunicją^{[potrzebny przypis]}. Kierowca zajmuje stanowisko po lewej stronie, dowódca po prawej, a działonowy pośrodku. Czołg ma zdalnie kontrolowaną bezzałogową wieżę wyposażoną w armatę 2A82-1M kalibru 125 mm z zapasem 45 pocisków. Ponadto w wieży umieszczony jest współosiowy karabin maszynowy. Drugi karabin maszynowy kalibru 7,62 mm umieszczony jest obrotowo na wieży, sprzężony z głowicą obserwacyjną dowódcy. Początkowo przewidywano, że obok armaty czołg będzie uzbrojony w działko automatyczne 30 mm lub granatnik automatyczny kalibru 57 mm i karabin maszynowy kalibru 12,7 mm, lecz nie zostały ostatecznie zastosowane. Pojazd posiada zarówno aktywne, jak i pasywne systemy obrony własnej. Wyposażony jest w system radarowy typu AESA działający w paśmie Ka bazującym na rozwiązaniach z samolotu PAK-FA.

W kwietniu 2023 roku czołgi T-14 zostały wysłane w rejon walk na Ukrainie, w maju zaś tego roku weszły do walki z siłami ukraińskimi. Wobec jednak nasycenia ukraińskiej obrony zachodnimi środkami przeciwpancernymi, i utratą przez Rosję na Ukrainie około 2600 czołgów różnych typów, już do lata tego roku czołgi T-14 zostały wycofane z Ukrainy. Według wywiadu brytyjskiego, T-14 na Ukrainie były w złym stanie technicznym.

• T-15: ciężki opancerzony pojazd piechoty
• TOS-2: samobieżna wyrzutnia rakiet termobarycznych krótkiego zasięgu
• 2S35 Koalicja-SW: działo samobieżne kal. 152 mm
• BREM-T T-16: pojazd ratunkowy

• Czarny Orzeł – projekt czołgu poprzedzający T-14