Ixhazeti (Arabisht: الإِجازَة al-Ixhaza, leje, autorizim, licencë) është një licencë që autorizon mbajtësin e saj për të transmetuar një tekst ose subjekt të caktuar, i cili lëshohet nga dikush që tashmë e ka autoritetin e tillë.
Ajo është veçanërisht e lidhur me transmetimin e njohurive fetare islame. Licenca zakonisht nënkupton që studenti i ka marrë këto njohuri nga lëshuesi i ixhazetit përmes mësimit gojor të dorës së parë, edhe pse kjo kërkesë u zbut me kalimin e kohës. Ixhazeti që siguronte një zinxhir transmetuesish të autorizuar që kthehen te autori origjinal shpesh shoqëronte tekste të hadithit, fikhut dhe tefsirit; por u shfaq edhe në vepra mistike, historike e filologjike, si dhe në koleksione letrare. Përderisa ixazheti lidhet kryesisht me Islamin Synit, koncepti shfaqet gjithashtu në hadithet e shiitëve dymbëdhjetëshe.
George Makdisi, profesor i orientalistikës, parashtroi teorinë se ixhazeti ishte origjina e diplomës akademike universitare si dhe e doktoratës. Profesor i gjuhës arabe, Alfred Guillaume (SOAS); Profesori i Sociologjisë, Syed Farid al-Attas (Universiteti Kombëtar i Singaporit) Profesori i Studimeve të Lindjes së Mesme, Devin J. Stewart (Universiteti Emory) pajtohen se ka një ngjashmëri midis ixhazes dhe diplomës universitare. Megjithatë, Toby Huff dhe të tjerët e hedhin poshtë teorinë e Makdisit. Devin J. Stewart vëren një ndryshim në autoritetin e dhënies (profesor individual për ijazah dhe një ent i korporatës në rastin e universitetit).
Forma perëndimore e edukimit është gjerësisht ajo që është përshtatur sot dhe përdoret në të gjithë globin. Ky sistem arsimor i kushton vëmendje të veçantë një institucioni arsimor formal – universitetit. Grupet e individëve mësohen nga një fakultet i përbërë nga shumë profesorë, secili i njohur si ekspertë në fushat e tyre përkatëse, dhe pas përfundimit të kurrikulës studentët marrin një diplomë. Diploma është dokumentacion që vërteton se institucioni universitar në tërësi njeh njohuritë dhe aftësitë e një individi të caktuar në një fushë të caktuar studimi.
Ixhazeja në anën tjetër ka një qasje shumë të ndryshme në përhapjen e diturisë. Theksi vihet në udhëzimet një me një në vend të institucionit në tërësi. Me vënien e theksit në marrëdhëniet ndërmjet studentit dhe instruktorit, vendndodhja nuk është domosdoshmërisht e një rëndësie të madhe; pjesa më e madhe se ku po arrihet arsimi varet nga lënda që mësohet, çështjet fetare kryesisht mësoheshin në xhami, mjekësia në spitale, ndërsa lëndët e tjera mund të jenë mësuar në medrese ose vende të tjera. Një tjetër dallim i ixhazes është se ato mund të fokusohen më shumë në një lëndë të vetme sesa në një diplomë kolegji, ku studenti merr mësime në një sërë lëndësh në mënyrë që të bëhet një dijetar më i rrumbullakosur, një ijaze mund t'i jepet një studenti në Një libër i vetëm ose studentit mund t'i jepej një ixhazet të përgjithshëm. Pas përfundimit të arsimit në një lëndë, një student do të ekzaminohet gojarisht nga mësuesi i tij, njësoj si studentët që paraqesin një tezë në sistemin arsimor modern. Nëse një student e përfundonte me sukses provimin, ai do të merrte certifikimin që tregonte lëndën në të cilën kishte ekspertizë përmes instruktorit të tyre individual; ky dokumentacion quhej Ixhazet dhe ndryshe nga diploma nuk lidhej me institucionin që ishte marrë, por vetëm me instruktorin.
This article uses material from the Wikipedia Shqip article Ixhazeti, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Përmbajtja është në disponim nëpërmjet licencës CC BY-SA 4.0 nëse nuk shënohet ndryshe. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Shqip (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.