ریاض عصمت

تونسے نال تعلق ہے۔

١) نشانی

غزل

سفر ساری حیاتی دا ایویں یزدان لکھݨاں ہا

اوندے لیکھ اچ منافع تے میݙو نقصان لکھݨاں ہا

تئیں لا کے کفر دا فتوہ وݙا نقصان کیتا ہے

اساں مندر توں فارغ تھی کرائیں قرآن لکھݨاں ہا

جنم توں وی بہوں پہلے جے تھئی تقسیم قسمت دی

تاں ہر ہک آدمی کوں صاحب ایمان لکھݨاں ہا

اساݙا رل بہݨ تے رُس ونجݨ اساݙی ضرورت ہائی

تیکوں مسکین ملݨاں ہا اساں دیوان لکھݨاں ہا

تیݙو خط بھیج بیٹھاں تاں ولا اے یاد آئے میکوں

ریاض عصمت لکھیا ہامی تیکوں میں جان لکھݨاں ہا

ریاض عصمت

غزل :-

حال ها بهایئوال دا میں ݙر ڳیاں.

خواب ها لجپال دا میں ݙر ڳیاں.

خون پیندے کهیر پیندے نانڳ هے.

میں هاں چهیڑو مال دا میں ݙر ڳیاں.

نور وهلے هک ستاره بجهہ ڳیا.

وقت ہا پݨیال دا میں ݙر ڳیاں.

بس پجهیں کجه فاصلے تهیوݨ لڳے.

یار وی ها نال دا میں ݙر ڳیاں..

بم دے دهوں اچ شور ها کہرام ها.

هک الا ها بال دا میں ݙر ڳیاں.

میں جتهاں پینڳهاں اݙیندا هم کݙهیں.

منڈه پیا ها جال دا میں ݙر ڳیاں..

میں هاں بیلی میݙے مالک جو الائے.

اللہ بیلی مال دا میں ݙر ڳیاں..

ݙیہنہ کوں عصمت بهال تیݙی وچ ریہاں.

ݙینہہ وی هاوی سال دا میں ݙر ڳیاں.. 

(ریاض عصمت)

غزل

تیݙی سِک دا سفر سارا کرݨ دا فیصلہ کیتے

اساں جیتی ہوئی بازی ہرݨ دا فیصلہ کیتے

تیں آکھیا ہا ولا ملسوں اوہا ہک آس ہے ورنہ

میں کئی واری تیݙے شہر اچ مرݨ دا فیصلہ کیتے

اساݙی تس دے بوکھے نال یوسفؑ لڑکدا آندے

اساں کھوہ توں جݙاں پاݨی بھرݨ دا فیصلہ کیتے

جیندی الھڑ جوانی کوں ݙریندی سر دی چاندی ہے

اوں اپݨاں ݙاج خود کٹھا کرݨ دا فیصلہ کیتے

جݙاں وی ہجر دے دریا دا پاݨی تار تھئے عصمتؔ

تیݙی یادیں دے تولھے تے ترݨ دا فیصلہ کیتے

غزل

جئیں ویلھے کئی یاد تیݙی دا موسم آنوݨ پوندے۔

ساݙے من دا رانجھا تیݙیاں غزلاں گانوݨ پوندے۔

مور تاں تیݙی ٹور دا چور اے چور نہ سوھݨے لڳن۔

میں کوڑینداں مور جݙاں وی پیلاں پانوݨ پوندے۔

آپ کوں چھوڑ کے تیݙی ذات تے آندے ترس خدایا۔

جئیں ویلھے او تیݙیاں کوڑیاں قسماں چانوݨ پوندے۔

اوندا شیخ کفارہ کیا ھے؟ جے کئی عید ݙیہاڑے۔

چھوڑ کے عید نمازاں بکھے بال کھݙانوݨ پوندے۔

ساݙے من اچ ایویں وسدے عصمت جیویں کوئی۔

کچے گھر اچ ٻہہ کے راگ ملھار کوں ڳانوݨ پوندے۔