Đorđe Andrejević Kun

mart">31. mart 1904 — Beograd 17. januar 1964), srpski slikar i grafičar, učesnik španskog građanskog rata i Narodnooslobodilačke borbe i član Srpske akademije nauka i umetnosti.

Đorđe Andrejević Kun
Supruga	Nada Andrejević Kun
Član KPJ od	1939.
Učešće u ratovima	Španski građanski rat Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije
Odlikovanja

Rođen je u 31. marta 1904. godine u mestu Vroclav u Poljskoj, tada Nemačko carstvo, u porodici Veklja Andrejevića Kuna i žene mu Gertrude kao četvrto od ukupno petoro dece koje su imali Veljko i Getruda. Otac Veljko je bio grafički majstor i pre nego što je došao u Nemačku, a tu je izučio i graverski zanat. Postao graver u jednom od najboljih grafičkih preduzeća u Nemačkoj i tako uspeo da spoji zanat i veliku naklonost prema umetnosti. Ispostavilo se da je i jedno i drugo preneo na svoga sina Đorđa. Umetničku crtu u malom Đorđu prvi je otkrio njegov berlinski učitelj gospodin Štrajh. Đorđe je sa porodicom došao u Beograd 1914, gde je završio je štamparski zanat 1920., a zatim učio slikarstvo na Umetničkoj školi u Beogradu (1920—1925).

Zahvaljujući dobrotvoru beogradskom trgovcu Iliji Rankiću, Đorđe Andrejević Kun dobija od njega stipendiju za slikarsko usavršavanje u Italiji. Boravio je u Veneciji, tamo je učio, slikao, obilazio muzeje i galerije – a zatim isto to u Firenci, Milanu i Rimu. U Italiji je proveo dve godine pred platnima velikih majstora renesanse i baroka Mikelanđela, Ticijana, Veronezea, Tintoreta. Nakon Italije Đorđe je nastavio studije u Parizu gde je proučavao savremene umetnike Sezana, Modiljanija i bugarskog slikara Paskina, ali je i – našao sebe tj. svoj stil. U Parizu je tada prodao svoje prve slike koje se i danas čuvaju u privatnim zbirkama.

Prva samostalni izložbu Kun je imao krajem februara 1931. godine, na kojoj su preovladavale dve njegove glavne teme: mrtva priroda i autoportret. Te iste godine mladi Kun (imao je 27 godina) na anonimnom konkursu za grb grada Beograda, na kome je učestvovalo 56 umetnika iz Jugoslavije, dobija prvu nagradu. Taj grb je i danas zvanični grb Beograda. Prelom u Kunovom stvaralaštvu nastaje 1934. godine kad je održan svetski kongres pisaca u Moskvi na kome je izrečen pojam „socijalistički realizam”. Tim pojmom je označeno da tema umetničkog dela treba da budu svakodnevica radnika kako bi im umetnost pomogla u borbi protiv klasnog neprijatelja. S obzirom da je Kun po političkoj orijentaciji bio levičar, vratio se grafici kao najpogodnijem umetničkom mediju za ostvarenje tih zahteva. Kako sve to izgleda u životu, videlo se već iste te godine, na Prvoj grafičkoj izložbi pokrenutoj s namerom da javnost sazna mogućnosti grafičke veštine. U tom periodu sa tematikom iz radničkog života izdaje mapu grafika pod nazivom "Krvavo zlato". Iz Španije, kuda je otišao da se s tamošnjim patriotama bori protiv fašizma u Internacionalnim brigadama, doneo je mapu grafika „Za slobodu”.

U Drugom svetskom ratu bio je od početka do kraja. Posle oslobođenja objavio je mapu crteža „Partizani”. Poznat je po monumentalnim realističnim kompozicijama i grafičkim mapama u kojima je prikazao zločine okupatora u vreme Drugog svetskog rata i motive iz obnove i izgradnje zemlje. Tvorac je idejnih rešenja za ordenje i grb nove jugoslovenske države formirane 1943. godine na Drugom zasedanju AVNOJ-a u Jajcu. Profesor Akademije likovnih umetnosti u Beogradu i rektor Umetničke akademije.

Ilustrovao je i opremio mnogobrojna književna dela: (Žena u košulji, Kolona, Crvene ribe, Riba na belom...) Na njegov rad uticali su Georg Gros i Frans Maserel.

Umro je 17. januara 1964. godine u Beogradu.

U toku života i rada Đorđe Andrejević Kun je dobio mnoga priznanja najznačajnija su:

• 1931. Prva nagrada za grb Beograda,
• 1947. Prva nagrada za grafiku Komiteta za kulturu i umetnost vlade FNRJ,
• 1949. Prva nagrada za slikarstvo Predsedništva vlade FNRJ,

• Partizanska spomenica,
• Orden zasluga za narod prvog reda,
• Orden za hrabrost.
• Orden rada prvog reda

1. Vojna enciklopedija (knjiga prva), Beograd 1970. godina,

• Protić, Miodrag B. (1970.) ((sh)). Srpsko slikarstvo HH veka, Tom 1. - Biblioteka Sinteze. YU-Beograd: Nolit. str. 596 strana. 
• Trifunović, Lazar (1973.) ((sh)). Srpsko slikarstvo 1900 - 1950. - Biblioteka Sinteze. YU-Beograd: Nolit. str. 533 strane.