Бойкы

На западї сусїдять з Лемками, на выходї з Гуцулами.

Язык Бойків є єдным з діалектів русиньского языка, з великым вплывом церьковнославяньского языка, і тыж вплывами язкыків: польского, словеньского, мадярьского і румуньского.

Історіци і етноґрафове Польска, Україны і далшы выводжують різны варіанты походжіня того етноса. Міджі іншым:

В XIX сторочу україньскы поеты і етноґрафове, представителї тзв. Руськой Тройцї – Маркіян Шашкевич, Іван Вагилевич і Яків Головацькый уважовали^{[жрідло?]}, же Бойкы суть потомкове зославянізованых келтьскых племен, котры жыли в Централній Европі в VI. ст. п.н.е. З подобным поглядом быв згоден в XX. сторочу україньскый дослїджователь Сергій Шелухин.

Навспак Роман Реінфусс твердить, же на теріторії Польска Бойкы суть потомками русько-волоськых колонізаторів, приселены на тоты теріторії головно в XVI. ст. Подобно змышляли ай Адам Фастнахт, Тадеуш Миколай Трайдос і Др. Єжы Чайковскі.

Тадеуш Сулімірскі представив в роцї 1974 контроверзный погляд на тему походжіня Бойків і Лемків. Цїлком підкошує тезы о волоськых пастырях. Він твердить, же Волохы суть автохтонны потомкы дацько-трацькых пастырїв, даколи населяючіх тоты части Карпат. Они ся стали хлїборобцями, а етноґрафічна ґрупа Бойків повстала у вынику колонізації верьховины руськыма долинянами.

В 90. роках XX. стороча проф. Пол Роберт Маґочі і проф. Пол Бест прирядили Бойків до народа карпаторусиньского. Они твердять, же на теріторіях Польска, Словеньска, Україны і Сербії жыє сполочность карпаторуського походжіня (коло 1,2. млн. людей), до котрого окрем Бойків прираховали тыж Лемків і Гуцулів, котрых ся не вдало зукраїнізовати — інакше повіджене, тоты ґрупы мають русиньску самосвідомость і суть четвертов выходославяньсков націёв вєдно з Українцями, Росіянами і Білорусами.

Тоты даны суть часточно або цалком основаны на перекладї статї Bojkowie на польскій Вікіпедії.

Література

• „Płaj” nr 6 – „Bojkowszczyzna” – Andrzej Wielocha

• Русиньскый язык
• Лемкы
• Гуцулы

• O Bojkach