Wybory Prezydenckie W Stanach Zjednoczonych W 1868 Roku

Na urząd prezydenta wybrano Ulyssesa Granta, a wiceprezydentem został Schuyler Colfax.

Po wojnie secesyjnej w Stanach Zjednoczonych nastąpiła rekonstrukcja kraju. Idea ta, była popierana zarówno przez republikanów, jak i demokratów, jednakże w dwojaki sposób. Oba obozy władz partyjnych złożyły propozycję kandydowania generałowi Grantowi, który zdecydował się wystartować na prezydenta z ramienia Partii Republikańskiej. Kandydatem na wiceprezydenta został Schuyler Colfax. Partia Demokratyczna nie udzieliła poparcia Andrew Johnsonowi (po nieudanej próbie impeachmentu), wystawiając Horatio Seymoura wraz z Francisem Blairem. Radykalni Republikanie także wsparli Ulyssesa Granta, którego uważali za symbol zwycięstwa, pomimo że nie był radykałem. Kampania republikanów opierała się na stanowczej rekonstrukcji Południa i wprowadzenie równouprawnienia i praw wyborczych czarnoskórych. Demokraci postulowali „plan z Ohio”, zakładający wykup dawnych obligacji konfederackich za papierowe pieniądze oraz wewnątrzstanową regulację praw wyborczych.

Partia Demokratyczna

•  
  Horatio Seymour
•  
  Francis Blair

Partia Republikańska

•  
  Ulysses Grant
•  
  Schuyler Colfax

Głosowanie powszechne odbyło się 3 listopada 1868. Grant uzyskał 52,7% poparcia, wobec 47,3% dla Seymoura. Frekwencja wyniosła 78,1%. W głosowaniu Kolegium Elektorów (zatwierdzonym 10 lutego 1869) Grant uzyskał 214 głosów, przy wymaganej większości 148 głosów. Na Seymoura zagłosowało 80 elektorów. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Schuyler Colfax, uzyskując 214 głosów wobec 80 dla Francisa Blaira.

Ulysses Grant został zaprzysiężony 4 marca 1869 roku.

• Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).brak strony w książce
• Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.).brak strony w książce