Wasilij Abramow: Radziecki generał-major

2 lutego^?/14 lutego 1894 we wsi Spirowo w powiecie pudożskim w guberni ołonieckiej, zm. 1982) – radziecki generał major (od 28 kwietnia 1943).

Wasilij Abramow

Василий Леонтьевич Абрамов

generał major
Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1894 Spirowo, gubernia ołoniecka
Data i miejsce śmierci	1982 Odessa
Przebieg służby
Lata służby	1914–1946
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Armia Czerwona
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

W listopadzie 1914 został powołany do wojska, w 1915 ukończył Peterhofską Szkołę Chorążych; brał udział w I wojnie światowej jako dowódca pododdziału tatarskiego, podoficer.

W marcu 1918 wstąpił do Armii Czerwonej. W czasie wojny domowej walczył na Północnym i Południowym Froncie, był dowódcą oddziału specjalnego przeznaczenia, następnie batalionu, szefem sztabu i pełniącym obowiązki dowódcy oddziału brygady WCzK. Od maja 1921 był szefem sztabu 51 Samodzielnej Dywizji Kolejowej wojsk WCzK Ukrainy, od lipca 1921 – Zarządu Wojsk Ochrony Kolei Ukrainy i Krymu. Od listopada 1921 był zastępcą szefa sztabu wojsk WCzK/OGPU/NKWD Ukrainy.

W 1926 ukończył w trybie wieczorowym Charkowski Instytut Gospodarki Narodowej, w 1930 Charkowskie Kursy Planowania Ekonomicznego i w 1934 Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego.

Od maja 1935 był zastępcą szefa wydziału przygotowania bojowego sztabu wojsk pogranicznych Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego, a od czerwca 1939 zastępcą szefa sztabu Zarządu Wojsk Pogranicznych Czarnomorskiego Okręgu Wojskowego. Od sierpnia 1941 był szefem sztabu 4 Dywizji Strzeleckiej wojsk wewnętrznych. Od października 1941 był dowódcą 184 Dywizji Strzeleckiej. Brał udział w walkach na Krymie i w Sewastopolu. 5 grudnia 1941 został usunięty ze stanowiska.

Od stycznia 1942 był dowódcą 75 Dywizji Strzeleckiej w Iranie, od sierpnia 1942 zastępcą dowódcy 3 Korpusu Strzelców Górskich, od 30 marca do 11 listopada 1943 dowódcą 21 Korpusu Strzeleckiego. Brał udział Biełgorodzko-Charkowskiej, Kijowskiej i Żytomiersko-Berdyczowskiej Operacji. Od maja 1944 był szefem sztabu Zarządu Wojsk Pogranicznych LKSW/MBP Czarnomorskiego, a w 1946 – Moskiewskiego Okręgu Wojskowego.

Od listopada 1946 w rezerwie.

Autor pamiętników „Na ratnych dorogach” (wyd. 1962).

• Order Lenina
• Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
• Order Czerwonej Gwiazdy

I medale.

• http://lit-karta.karelia.ru/persones/vasilii_leontevich_abramov (ros.)