Stefan Michał Olszowski (ur.
28 sierpnia 1931 w Toruniu, zm. 19 grudnia 2023) – polski polityk, działacz komunistyczny, w latach 1970–1980 oraz 1981–1985 członek Biura Politycznego KC PZPR, w latach 1971–1976 i ponownie w latach 1982–1985 minister spraw zagranicznych. Poseł na Sejm PRL V, VI i VII kadencji.
Data i miejsce urodzenia | 28 sierpnia 1931 |
---|---|
Data śmierci | 19 grudnia 2023 |
Minister spraw zagranicznych | |
Okres | od 22 grudnia 1971 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister spraw zagranicznych | |
Okres | od 21 lipca 1982 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Syn Leokadii i Stefana. Pochodził z rodziny nauczycielskiej. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim. W 1952 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1953–1956 był działaczem Związku Młodzieży Polskiej, należał również do Zrzeszenia Studentów Polskich. W 1956 reprezentował Zrzeszenie Studentów Polskich w Międzynarodowym Związku Studentów w Pradze, natomiast w latach 1956–1960 był przewodniczącym Rady Naczelnej Zrzeszenia Studentów Polskich. W marcu 1960 został sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Poznaniu. Trzy lata później przeszedł na stanowisko kierownika Biura Prasy Komitetu Centralnego, w ramach tej posady współpracował m.in. z Mieczysławem Moczarem. Od czerwca 1964 był członkiem, a od listopada 1968 sekretarzem Komitetu Centralnego (do grudnia 1971). W grudniu 1970 wszedł w skład Biura Politycznego Komitetu Centralnego. Od grudnia 1970 do grudnia 1971 jako członek kierownictwa Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej odpowiadał między innymi za oświatę.
Dwukrotnie pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych – w latach 1971–1976 i 1982–1985. W grudniu 1976 powrócił na stanowisko sekretarza Komitetu Centralnego. W lutym 1980 utracił funkcje we władzach partyjnych za krytykę polityki Edwarda Gierka i został wysłany na placówkę dyplomatyczną do Niemiec Wschodnich (jako ambasador). W sierpniu 1980 ponownie wszedł w skład Biura Politycznego Komitetu Centralnego i został jego sekretarzem. Od lipca 1982 do listopada 1985 minister spraw zagranicznych. Opowiadał się za twardym kursem wobec Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.
W latach 1981–1983 zasiadał w prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Członkiem Biura Politycznego Komitetu Centralnego był do listopada 1985, członkiem Komitetu Centralnego do lipca 1986. W 1983 wybrany w skład prezydium Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Koniec kariery politycznej Olszowskiego wiąże się z końcem wpływów byłego szefa wywiadu i szefa MSW Mirosława Milewskiego, który w 1985 nagle został pozbawiony wszystkich stanowisk.
W 1986 wyjechał na stałe do Stanów Zjednoczonych w okresie prezydentury Ronalda Reagana, wkrótce uzyskał zieloną kartę i przez wiele lat rząd Stanów Zjednoczonych zapewniał mu ochronę. Zamieszkał w Nowym Jorku. W 2007 razem z żoną Zofią i synem Mikołajem przeprowadził się do Eastport na Long Island. W 2008 została wydana książka autorstwa Andrzeja Mrozińskiego i Bogdana Rupińskiego pt. How are you doing Mr Olszowski, w której po raz pierwszy opowiedział o swoim życiu, pracy i wyjeździe do Stanów Zjednoczonych.
Był ostatnim żyjącym ministrem spraw zagranicznych PRL. Zmarł 19 grudnia 2023 w wieku 92 lat. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Stefan Olszowski, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.