Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł.
W ten sposób wymawia się np. polskie /l/, /r/ i angielskie /t/, /d/, /n/.
W większości języków świata spółgłoski /s/ i /z/ są dziąsłowe, ale w językach słowiańskich, w tym w polskim, są one zębowe.
Spółgłoski dziąsłowe mogą być apikalne (czubek języka dotyka dziąseł) lub laminalne (z dziąsłami styka się górna powierzchnia języka). W większości języków /t/, /d/, /l/ i /n/ są apikalne, a /s/ i /z/ są laminalne. Ze spółgłoskami zwartymi laminalnymi mamy do czynienia w języku francuskim. Hiszpańskie /s/ jest apikalne w kastylijskim, ale laminalne w reszcie Hiszpanii i w Ameryce. W języku baskijskim apikalne /s/ i /ts/ są odrębnymi fonemami i kontrastują z laminalnymi (zapisywanymi z i tz).
Zbliżone do spółgłosek dziąsłowych są spółgłoski zadziąsłowe i spółgłoski z retrofleksją
This article uses material from the Wikipedia Polski article Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.