Order Plejad

Ustanowiony został w 1957 przez szacha irańskiego Mohammada Rezę Pahlawiego. Dzielił się na trzy klasy i nadawany był kobietom jako dowód uznania króla. Prawdopodobnie został stworzony jako hołd dla jego drugiej żony, cesarzowej Soraji. Nazwa odznaczenia odnosi się do Plejad (symbol przewodników nomadów i kochanków w tradycji wschodniej). Order ten został zniesiony przez Islamską Republikę Iranu po obaleniu monarchii w wyniku rewolucji w 1979 roku. Od tego momentu istnieje jako order domowy, którego wielkim mistrzem jest Farah Pahlawi, trzecia żona nieżyjącego już szacha Mohammada^{[potrzebny przypis]}.

• I klasa – zarezerwowana była dla żon głów państw i panujących królowych. Wielka wstęga z zawieszką wieszana na prawym ramieniu, przechodząc ukośnie przez pierś, była wiązana poniżej lewego biodra. Do zawieszki umocowana była odznaka. Insygnia I klasy zawierały gwiazdę orderową.
• II klasa – otrzymywały ją tylko księżniczki królewskiej krwi. Insygnia składały się z gwiazdy, wstęgi i odznaki wieszanej na wstędze.
• III klasa – nadawana kobiecym członkom dworu rodziny panującej w Iranie oraz damom o wysokim statusie. Insygniami była odznaka podobna do tej z II klasy, ale mniejsza i noszona na kokardzie mocowanej do ramienia.

Dodatkowo do orderu przyporządkowano trzy medale:

• I klasa – wykonany ze złota,
• II klasa – wykonany ze złota i srebra,
• III klasa – wykonany ze srebra.

Nagradzano nimi zazwyczaj kobiecych członków dworu rodziny panującej w Iranie za długą i wierną służbę. Medale noszone były na kokardzie.

 

Odznaka I klasy miała wygląd okrągłego, pozłacanego medalionu, otoczonego sześcioma otwartymi ornamentami w kształcie podwójnych złotych pętli. Ornamenty były częściowo emaliowane na biało i stylizowane jak muszelki. Środkowy dysk emaliowany był na niebiesko. Na nim umieszczono siedem złotych gwiazdek Plejad. Ponadto dysk otoczony był emaliowanym na biało pierścieniem obsadzonym 24 gwiazdkami, zrobionymi ze złota i brylantów. Na szczycie dysku umieszczono emaliowaną wieloma kolorami Koronę Pahlawich, zdobioną rubinami, granatami i brylantami. W II klasie odznaka różniła się tylko tym, że medalion i gwiazdki były posrebrzane, a korona nie była zdobiona kamieniami szlachetnymi. Odznaka naramienna I klasy była podobna do odznaki wieszanej na wstędze, ale nieco większa.

Gwiazda orderowa składała się z niebieskiego dysku z siedmioma złotymi i zdobionymi brylantami gwiazdami reprezentującymi Plejady. Dysk otoczony był emaliowanym na biało pierścieniem obsadzonym 24 gwiazdkami, zrobionymi ze złota i brylantów. Reszta ornamentów, podwójnych pętli i korona wyglądały tak samo jak w odznace. Agrafką umieszczoną na rewersie była przypinana do lewej piersi.

Wstęga orderowa w postaci szarfy wykonana była z białego jedwabiu, z dwoma paskami, niebieskim wewnątrz i białym na zewnątrz, wzdłuż obu jej boków. Odznakę mocowano do niej za pomocą kółeczka przyczepionego do najwyższego punktu korony.

Medale pokazywały ilustrację podobną do tej, która znajdowała się na odznace, w postaci rzeźbionego w całości reliefu, otoczonego grubym pierścieniem z siedmioma ornamentami w kształcie muszelek. Na szczycie medali umieszczono Koronę Pahlawich mocowaną do prostego kółeczka. We wszystkich klasach medale nie były emaliowane, wyglądały tak samo, z wyjątkiem kruszcu, z którego były wykonane.

Z tym tematem związana jest kategoria: Damy Orderu Plejad.

I klasa

• Farah Pahlawi (wielki mistrz)
• Szahnaz Pahlawi
• Tadż ol-Moluk
• Szams Pahlawi
• Aszraf Pahlawi
• Sorajja Esfandijari Bachtijari
• Ingrid Bernadotte
• Sirikit Kitiyakara
• Zofia Grecka
• Homajra Begum
• Małgorzata II
• Beatrycze (królowa Holandii)
• Betty Ford

II klasa

• Irena (księżniczka holenderska)
• Abd-or-Reza Pahlawi
• Fatime Pahlawi
• Yuriko Takagi
• Begum Om Habibe Agha Chan