Ocelot Argentyński

Strefy hybrydyzacji stwierdzono w południowej Brazylii, gdzie zasięg L. geoffroyi pokrywa się z zasięgiem L. tigrinus.

Ocelot argentyński

Leopardus geoffroyi
(d’Orbigny & Gervais, 1844)
Oceloty argentyńskie w niewoli
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Podrząd	kotokształtne
Rodzina	kotowate
Podrodzina	koty
Rodzaj	ocelot
Gatunek	ocelot argentyński
Synonimy Felis geoffroyi d’Orbigny & Gervais, 1844 Leopardus himalayanus J.E. Gray, 1843 Felis (Oncifelis) geoffroyi: Severtzov, 1858 Felis warwickii J.E. Gray, 1867 Felis pardoides J.E. Gray, 1867 Felis guigna: Mivart, 1881 Felis salinarum O. Thomas, 1903 Felis tigrina: Larrañaga, 1923 Felis geoffroyi macdonaldi Marelli, 1932 Oncifelis geoffroyi leucobaptus Pocock, 1940 Oncifelis geoffroyi paraguae Pocock, 1940 Oncifelis geoffroyi euxanthus Pocock, 1940 Oncifelis geoffroyi argentea Schwangart, 1941 Oncifelis geoffroyi flava Schwangart, 1941
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski
Zasięg występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wiki Commons
Hasło w Wikisłowniku

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali w 1844 francuscy zoolodzy Alcide d’Orbigny & Paul Gervais nadając mu nazwę Felis geoffroyi. Holotyp pochodził z brzegi rzeki Río Negro, w Patagonii.

Ostatnie analizy mikrosatelitarne i mtDNA wykazały istnienie monofiletycznej linii, co sugeruje, że L. geoffroyi zachował dużą populację panmiktyczną od czasu oddzielenia się od linii z L. pardalis. Analizy filogenetyczne nie potwierdziły istnienia żadnego podgatunku. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy.

Etymologia

• Leopardus: gr. λεοπαρδος leopardos „lampart, pantera”.
• geoffroyi: prof. Étienne Geoffroy Saint-Hilaire (1772–1844), francuski przyrodnik.

Ocelot argentyński występuje w południowej Ameryce Południowej od środkowej Boliwii po południowe Chile i południową Argentynę, włącznie z południową Brazylią, Paragwajem i Urugwajem.

Długość ciała (bez ogona) 43–48 cm, długość ogona 23–40 cm; masa ciała 1,8–7,8 kg; dorosłe samce są cięższe od dorosłych samic. Ma delikatną budowę ciała. Futro jest barwy srebrnoszarej lub brązowej z czarnymi plamkami, które w niektórych miejscach mogą tworzyć prążki. Czarne ubarwienie jest rzadko spotykane.

Zasiedla tereny trawiaste (pampa) i luźno zalesione. Jego pokarm stanowią gryzonie, małe gady i owady. Koty te dobrze się wspinają, są dobrymi pływakami. Po ciąży trwającej 71 dni samica w grocie lub krzakach rodzi 2-3 młode.

• R.I. Pocock. The races of Geoffroy's cat (Oncifelis geoffroyi). „The Annals and Magazine of Natural History”. Tenth series. 6 (34), s. 350–355, 1940. DOI: 10.1080/03745481.1940.9723689. (ang.). 
• D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Leopardus geoffroyi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-04-04].