Oświata W Szwecji

Ten artykuł od 2021-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dzieci i młodzież podlegają obowiązkowi szkolnemu od 7 do 16 roku życia. Od roku 1991 na życzenie rodziców dzieci mogą rozpoczynać obowiązek szkolny w wieku sześciu lat. W 1992 roku przeprowadzona została reforma oświaty, wprowadzona w pełnym zakresie w roku szkolnym 1995/96. Kształcenie odbywa się w formie trzyletnich programów edukacyjnych. Do dyspozycji jest 16 programów państwowych, z których 14 jest ukierunkowanych zawodowo, a dwa przygotowują uczniów do kształcenia uniwersyteckiego.

Szkoły podstawowe w Szwecji są wolne od opłat, podobnie jak materiały do nauki, posiłki i transport do szkoły. Już w pierwszych latach szkolnych rozpoczyna się naukę języka angielskiego. Dodatkowy język obcy (język niemiecki, język francuski lub język hiszpański) dochodzi w późniejszym okresie. Egzaminy sprawdzające w szkołach zawodowych przeprowadzane są w 9 klasie i są obowiązkowe.

Oceny pojawiają się dopiero w ósmym roku szkolnym i zorganizowane są w trzystopniowej skali (wystarczający, dobry i bardzo dobry). Uczniowie, którzy nie osiągną w przedmiocie zawodowym wystarczającej oceny, nie są w nim oceniani. Świadectwo ukończenia szkoły podstawowej daje możliwość kontynuowania nauki w gimnazjum.

Około 98% uczniów kontynuuje swą naukę w bezpłatnym gimnazjum. Gimnazja oferują dwa programy kształcenia-

• teoretyczny – przygotowujący do dalszego kształcenia w szkole wyższej.
• praktyczny – ukierunkowany na zdobycie zawodu po ukończeniu gimnazjum.

Jednakże wszyscy uczniowie, którzy ukończą gimnazjum z powodzeniem, mają prawo do dalszego kształcenia na uniwersytecie. Uczniowie otrzymują miesięczne wynagrodzenie w wysokości około 130 euro

Kształcenie wyższe przeprowadzane jest w formie kursów. Szkoły wyższe i uniwersytety dają możliwość wyboru studentowi programu kształcenia. Istnieje sześć egzaminów akademickich:

• Studia dwuletnie: dyplom (högskoleexamen)
• Studia trzyletnie: Bachelor (kandidatexamen)
• Studia czteroletnie: Magister (magisterexamen),
• Studia pięcioletnie: Master (masterexamen).

Dodatkowo istnieje możliwość uzyskania licencjatu (licentiatsexamen) oraz doktoratu (doktorsexamen) po dodatkowym trzyletnim dokształcaniu. Wszyscy studenci mają prawo do ubiegania się o stypendium, niezależnie od dochodu rodziców. Wnioski rozpatrywane są na podstawie indywidualnych przypadków, a pieniądze przyznawane są maksymalnie przez 240 tygodni kształcenia akademickiego.

• TISUS