Mieczysław Zajfryd: Polski polityk i ekonomista

12 listopada 1922 w Brześciu, zm. 31 lipca 2020 w Warszawie) – kolejarz i ekonomista, minister komunikacji (1969–1976, 1977–1981).

Mieczysław Zajfryd

Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1922 Brześć
Data i miejsce śmierci	31 lipca 2020 Warszawa
Minister komunikacji
Okres	od 10 września 1969 do 27 marca 1976
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Piotr Lewiński
Następca	Tadeusz Bejm
Zastępca Stałego Przedstawiciela PRL w RWPG
Okres	od 1976 do 1977
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Minister komunikacji
Okres	od 17 grudnia 1977 do 31 października 1981
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Tadeusz Bejm
Następca	Janusz Kamiński
Odznaczenia

Syn Stanisława i Doroty. W 1958 otrzymał tytuł magistra ekonomii w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W okresie 1940–1944 zatrudniony na kolei w Brześciu jako robotnik i magazynier. W 1945 pracował w zakładach włókienniczych K. Eisert w Łodzi. Następnie od 1945 do 1952 w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowej jako dyżurny ruchu w Ozorkowie i Kutnie oraz jako naczelnik wydziału w Krakowie. W latach 1953–1965 zatrudniony w administracji centralnej Polskich Kolei Państwowych, w tym od 1958 na stanowisku dyrektora Centralnego Zarządu Ruchu Kolejowego.

W 1947 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Delegat na VI, VII i VIII Zjazd PZPR, w latach 1971–1981 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR. W latach 1965–1969 był podsekretarzem stanu w resorcie komunikacji, a w okresie od 10 września 1969 do 27 marca 1976 i od 17 grudnia 1977 do 31 października 1981 ministrem tegoż resortu w rządach Józefa Cyrankiewicza i Piotra Jaroszewicza, Piotra Jaroszewicza Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha oraz Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego. W międzyczasie, w latach 1976–1977 pełnił funkcję zastępcy stałego przedstawiciela rządu Polski, w randze ministra, w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w Moskwie. Pełniąc funkcję ministra, w okresie 1978–1981 wykonywał też obowiązki dyrektora generalnego PKP.

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1976)
• Srebrny Krzyż Zasługi (1953)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)
• Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Kolejarz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973)
• Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka (1976).

• Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991, PWN Warszawa 1991, 483 s., ISBN 83-01-10386-8
• Leksykon Historii Polski, Wiedza Powszechna Warszawa 1995, 1263 s., ISBN 83-214-1042-1
• (mast): Minister od CMK, Kurier Kolejowy nr 4/3198 z 22 stycznia 2012, s. 22
• Informacje w BIP IPN