Fryderyk VI (ur.
28 stycznia 1768 w Kopenhadze, zm. 3 grudnia 1839 tamże) – król Danii w latach 1808–1839 i Norwegii w latach 1808–1814, książę Saksonii-Lauenburga w latach 1814–1839.
król Danii | |
Okres | od 1808 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
król Norwegii | |
Okres | od 1808 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | 28 stycznia 1768 |
Data śmierci | 3 grudnia 1839 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci | Chrystian |
Odznaczenia | |
Fryderyk był jedynym synem króla duńskiego Chrystiana VII. Kiedy książę miał cztery lata, jego matka Karolina Matylda została aresztowana i musiała opuścić Danię, oskarżona o spisek przeciw królowi (jej domniemany kochanek, będący ojcem jej córki, hrabia Johann Friedrich Struensee, został ścięty). Zmarła w 1775 i już nigdy nie zobaczyła dzieci. Fryderyk i jego siostra Luiza Augusta wychowywani byli na dworze królowej Juliany Marii brunszwickiej, żony króla Danii Fryderyka V (1723-1766).
Do czasu osiągnięcia przez Fryderyka pełnoletniości faktyczne rządy w imieniu króla Chrystiana VII sprawował Ove Høegh-Guldberg, który prowadził politykę neutralności i finansowej prosperity. 14 kwietnia 1784 premier Guldberg został odsunięty ze stanowiska. Fryderyk pojawił się na posiedzeniu tajnej rady i odczytał rozporządzenie przywracające stan rzeczy sprzed rządów hrabiego Struensee, to znaczy rządy osobiste monarchy. Stał się rzeczywistym przywódcą państwa. Podobnie jak poprzednicy, rządził w imieniu ojca, który cierpiał na zaburzenia psychiczne (schizofrenia) i nie był w stanie sprawować władzy.
Najważniejszym dokonaniem Fryderyka VI w polityce wewnętrznej było zniesienie poddaństwa chłopów i nadanie im ziemi w wieczystą dzierżawę. Dla wielu duńskich historyków moment ten wyznacza początek historii nowoczesnego narodu duńskiego. W polityce zagranicznej zerwał z polityką neutralności Danii w okresie wojen napoleońskich. Zawarł sojusz ze Szwecją, Rosją i Prusami, mający na celu przełamanie angielskiej blokady i umożliwienie handlu z Francją. Doprowadził do konfliktu z Wielką Brytanią, zakończonego w 1801 bitwą morską pod Kopenhagą. Do kolejnego konfliktu doszło w 1807, kiedy to po odrzuceniu przez księcia ultimatum Brytyjczycy zagarnęli duńską flotę. Na mocy traktatu kilońskiego musiał przekazać Szwecji całość obszarów Norwegii.
31 lipca 1790 w zamku Gottorp w Szlezwiku poślubił Marię Zofię z Hesji-Kassel (1767–1852). Para miała ośmioro dzieci, z których przeżyła tylko dwójka:
Jego następcą został Chrystian VIII Oldenburg, wnuk Fryderyka V
Prapradziadkowie | król Danii i Norwegii | Krystian Henryk Hohenzollern (1661–1708) | król Wielkiej Brytanii | Jan Fryderyk Hohenzollern (1654–1686) | Fryderyk I Sachsen-Gotha-Altenburg | Karol Anhalt-Zerbst | ||
Pradziadkowie | król Danii i Norwegii | król Wielkiej Brytanii | Fryderyk II Sachsen-Gotha-Altenburg (1676–1732) | |||||
Dziadkowie | król Danii i Norwegii | Fryderyk Ludwik Hanowerski (1707–1751) | ||||||
Rodzice | król Danii i Norwegii | |||||||
Fryderyk VI Oldenburg (1768–1839), król Danii i Norwegii |
This article uses material from the Wikipedia Polski article Fryderyk VI Oldenburg, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.