Edvard Kardelj

„Sperans”, w partyzantce jako „Bevc” i „Krištof” (ur. 27 stycznia 1910 w Lublanie, zm. 10 lutego 1979 tamże) – jugosłowiański polityk i wojskowy słoweńskiego pochodzenia, członek partii komunistycznej, żołnierz partyzantki jugosłowiańskiej w czasie II wojny światowej, generał pułkownik Jugosłowiańskiej Armii Ludowej.

Edvard Kardelj

Data i miejsce urodzenia	27 stycznia 1910 Lublana
Data i miejsce śmierci	10 lutego 1979 Lublana
Stopień wojskowy	generał pułkownik
Wicepremier Jugosławii
Okres	od 2 lutego 1946 do 29 czerwca 1963
Minister spraw zagranicznych Jugosławii
Okres	od 31 sierpnia 1948 do 15 stycznia 1953
Przewodniczący Zgromadzenia Federalnego Jugosławii
Okres	od 29 czerwca 1963 do 16 maja 1967
Odznaczenia
Multimedia w Wiki Commons

Najdłużej urzędujący wicepremier Jugosławii (1946–1963), pełnił także funkcje ministra spraw zagranicznych (1948–1953) oraz Przewodniczącego Zgromadzenia Federalnego Jugosławii (1963–1967). Bliski współpracownik Josipa Broza Tity wymieniany (obok Tity, Aleksandara Rankovicia i Milovana Đilasa) w gronie liderów kraju.

W 1939 wydał książkę Razvoj slovenskega narodnega vprašanja.

Syn Edvarda Borut Kardelj był poetą, popełnił samobójstwo w 1971.

W 1955 roku został uhonorowany tytułem honorowego obywatela Lublany.

Miasto Ploče w latach 1949–1954 i 1979–1991 nazywało się Kardeljevo.

Prezydium Krajowej Rady Narodowej uchwałą z dnia 17 października 1946 r. o odznaczeniach za wybitne zasługi położone w walce o wolność i demokrację Narodów Słowiańskich odznaczyło „Edwarda Kardelia” Orderem Krzyża Grunwaldu II klasy i Krzyżem Partyzanckim.