Dujker Czerwony

Jest sklasyfikowany w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN jako gatunek najmniejszej troski.

Dujker czerwony

Cephalophorus natalensis
(A. Smith, 1834)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Rząd	parzystokopytne
Podrząd	przeżuwacze
Infrarząd	Pecora
Rodzina	wołowate
Podrodzina	antylopy
Plemię	dujkery
Rodzaj	Cephalophorus
Gatunek	dujker czerwony
Synonimy
Cephalophus natalensis (A. Smith, 1834)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski
Zasięg występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wiki Commons

Głównie występuje w południowej Afryce, na terenach Mozambiku, Tanzanii oraz RPA. Preferuje tereny lasów, jednak unika lasów gęstych. Najczęściej występuje w lasach galeriowych oraz na polanach.

Przeniesiony w 2022 roku z Cephalophus do Cephalophorus na podstawie analiz molekularnych i morfologicznych.

Morfologia

Górna część ciała jest ciemno brązowa, a dolna część jasno brązowa. Wraz z wiekiem zaczyna im szarzeć kark oraz szyja. U osobników obu płci występują krótkie, proste rogi. Rogi u nasady mają widoczny pierścień, a końcówki są gładkie. Na końcu ogona ma zwykle kępkę ciemnych włosów, a od spodu jest biały. Ma także krótkie uszy, otoczone czarną sierścią.

• Długość ciała: 70-100 cm
• Wysokość: 35-45 cm
• Długość ogona: ok. 11 cm
• Waga: 11-14 kg

Rozmnażanie

Ciąża trwa około 240 dni i zazwyczaj rodzi się jedno młode. Młode po urodzeniu ważą 1 kg. Młode pozostaje z matką od 6 do 8 miesięcy.

Ekologia

Żywią się świeżymi liśćmi, owocami lub kwiatami. Szukają pożywienia głównie wczesnym rankiem lub późnym wieczorem. Są terytorialne i zwykle żyją w parach. Większe grupy tworzą się tylko przy wodopojach lub przy lizawkach solnych na granicy terytoriów. Samce znaczą swoje tereny wydzielinami z gruczołów soczewkowych w pobliżu oczu.