Czarna Magia

Greków lub Słowian, demony miały charakter ambiwalentny), pojmowanych jako osobowe przeciwieństwa sił dobra i światła. Istnieje wiele rozbieżności w pojmowaniu różnicy pomiędzy białą a czarną magią. Większość^{[potrzebny przypis]} współczesnych magów należących do zachodniego kręgu kulturowego żadnemu rodzajowi magii nie przypisuje kolorów, twierdząc, że magia jest tylko narzędziem, a sposób jej wykorzystania zależy wyłącznie od woli maga, czarownika, szamana.

Według hadisów, czarna magia istnieje naprawdę i wymaga współpracy z dżinnami. Muzułmanom jest to absolutnie zabronione. Mahomet powiedział: „Odpowiednią karą dla czarnoksiężnika jest ścięcie mieczem”.

Angielskie prawo uważało czary jako takie za przestępstwo zagrożone karą śmierci, jednakże tak w Anglii, jak i na terenie jej kolonii, procesy o czary, w których nie stwierdzono negatywnych ich skutków, zdarzały się zdecydowanie rzadziej niż w Europie kontynentalnej. W instrukcji dla sędziów, wydanej przez króla i parlament w roku 1645, wyraźnie zaleca się różne postępowanie w zależności od skutków domniemanych czarów. Stąd powszechne było w Anglii ignorowanie praktyk białomagicznych (m.in. magii miłosnej czy odnajdywania zagubionych rzeczy).

Najwięcej procesów o czary i egzekucji czarownic w koloniach angielskich zdarzyło się w purytańskiej Nowej Anglii, tam też odbył się słynny proces w Salem. Chociaż miały tam również miejsce procesy czarownic oskarżanych jedynie o „białą magię”, to gdy oskarżenie o czary wiązało się z faktem czyjejś śmierci bądź choroby, podejmowano szybkie i stanowcze działania zmierzające do znalezienia i ukarania winowajców: domniemanych czarownic i czarowników.

Zobacz hasło czarna magia w Wikisłowniku

• czarnoksięstwo
• czarnoksiężnik

dotycząca tradycji angielskiej:

• Wiktor Werner: Proces w Salem jako błąd lekarski. Polowanie na czarownice w wieku XVII i nowożytna medycyna. Studium analogii.. W: praca zbiorowa: Medycyna Nowożytna, Studia nad Kulturą Medyczną. T. 12, zeszyt 1. 2005, s. 5-16.