Simon William „Bill” English (ur.
30 grudnia 1961 w Dipton) – nowozelandzki polityk, minister finansów w 1999, lider Partii Narodowej w latach 2001-2003 oraz ponownie od 12 grudnia 2016. Wiceprzewodniczący Partii Narodowej w latach 2006-2016. Wicepremier i minister finansów od 19 listopada 2008 do 12 grudnia 2016. Minister infrastruktury w latach 2008-2011. Premier Nowej Zelandii od 12 grudnia 2016 do 26 października 2017.
Data i miejsce urodzenia | 30 grudnia 1961 |
---|---|
Premier Nowej Zelandii | |
Okres | od 12 grudnia 2016 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Wicepremier Nowej Zelandii | |
Okres | od 19 listopada 2008 |
Poprzednik | Michael Cullen |
Następca | Paula Bennett |
Minister finansów | |
Okres | |
Członek Izby Reprezentantów | |
Okres | od 1990 |
Bill English urodził się w Dipton w regionie Southland. W młodości mieszkał w internacie i uczęszczał do szkoły St. Patrick’s College w Wellington. Ukończył handel na University of Otago oraz literaturę angielską na Victoria University of Wellington.
Po studiach, wrócił do Dipton, by pracować jako farmer. W 1987 ponownie przeniósł się do stolicy i został analitykiem w Ministerstwie Skarbu. Bill English jest żonaty z Mary English, z zawodu lekarką, ma sześcioro dzieci. Jest katolikiem.
W 1980 wstąpił do Partii Narodowej. W latach 80. XX w. zajmował się głównie sprawami administracyjnymi partii w regionie Southland oraz w Wellington. W 1990 został kandydatem Partii Narodowej w wyborach parlamentarnych w okręgu Wallace i dostał się do Izby Reprezentantów. Od tamtego czasu, English uzyskiwał elekcję do parlamentu w każdych kolejnych wyborach (kolejno w 1993, 1996, 1999, 2002, 2005, 2008, 2011 i w 2014).
Na początku 1996 wszedł w skład gabinetu, w którym był odpowiedzialny za Crown Health Enterprises, państwowego dostawcę usług zdrowotnych, stworzonego w ramach reformy usług medycznych, wprowadzonej przez Partię Narodową. Został także wiceministrem edukacji.
Po wyborach w 1996, English objął funkcję ministra zdrowia w gabinecie premiera Jima Bolgera. W styczniu 1999 objął stanowisko ministra finansów, które zajmował do czerwca 1999, kiedy objął stanowisko ministra skarbu, zajmując je do listopada tegoż roku.
Po przegranych przez Partię Narodową wyborach parlamentarnych w 1999 i oddaniu władzy Partii Pracy Helen Clark, został rzecznikiem do spraw finansowych w gabinecie cieni.
Jesienią 2001 poziom niezadowolenia z przywództwa Jenny Shipley osiągnął w Partii Narodowej swoje apogeum. Doprowadziło to do wyborów nowego lidera, którym 8 października 2001 został Bill English.
English jako lider opozycji nie zdołał jednak poprawić wizerunku i wyników partii. W wyborach parlamentarnych w 2002 Partia Narodowa odnotowała najgorszy wynik w historii, zdobywając zaledwie 20% głosów poparcia. W partii rozpoczęła się debata nad przyczynami porażki, jednak nie zdecydowano się wówczas na zmianę przywództwa.
Jesienią 2003 poparcie dla Partii Narodowej nie podnosiło się, pozostając na poziomie z ostatnich wyborów. Pozycję Englisha osłabiły dodatkowo jego osobiste wpadki. Ostatecznie, 28 października 2003 został zastąpiony na stanowisku przewodniczącego Partii Narodowej przez Dona Brasha, dotychczasowego dyrektora Banku Rezerwy Nowej Zelandii.
2 listopada 2003 English został mianowany przez Brasha rzecznikiem partii do spraw edukacji, którym pozostał również po wyborach parlamentarnych w 2005. Po rezygnacji z funkcji lidera przez Brasha, nowym przewodniczącym Partii Narodowej został 27 listopada 2006 John Key, a stanowisko jej wicelidera objął Bill English. Objął on również resort finansów w gabinecie cieni.
8 listopada 2008 Partia Narodowa odniosła zwycięstwo w wyborach parlamentarnych. Premier elekt John Key 17 listopada 2008 przedstawił skład swojego gabinetu, w którym stanowisko wicepremiera i ministra finansów przypadło Billowi Englishowi. 19 listopada 2008 English został oficjalnie zaprzysiężony na tym stanowisku. Stanowiska wicepremiera i ministra finansów zajmował także w kolejnych rządach premiera Johna Key. Dodatkowo, od 19 listopada 2008 do 13 grudnia 2011 sprawował urząd ministra infrastruktury.
12 grudnia 2016 objął urząd premiera Nowej Zelandii, po rezygnacji z tej funkcji z powodów osobistych przez Johna Key. Tego samego dnia został mianowany liderem Partii Narodowej. W swoim gabinecie objął również stanowisko ministra bezpieczeństwa narodowego
This article uses material from the Wikipedia Polski article Bill English, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.