Apolo Ohno: Amerykański łyżwiarz szybki, specjalista short-tracku

Ten artykuł od 2022-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

22 maja 1982 w Seattle) − amerykański łyżwiarz szybki, wielokrotny medalista olimpijski w short tracku (2 złote medale), siedmiokrotny mistrz świata.

Apolo Anton Ohno

Data i miejsce urodzenia	22 maja 1982 Seattle
Wzrost	173 cm
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Salt Lake City 2002 short track (1500 m) złoto Turyn 2006 short track (500 m) srebro Salt Lake City 2002 short track (1000 m) srebro Vancouver 2010 short track (1500 m) brąz Turyn 2006 short track (1000 m) brąz Turyn 2006 short track (5000 m sztafeta) brąz Vancouver 2010 short track (1000 m) brąz Vancouver 2010 short track (5000 m sztafeta)
Strona internetowa

Apolo Anton Ohno pochodzi z mieszanej, amerykańsko-japońskiej rodziny. Wychował się w miasteczku Federal Way w stanie Waszyngton. Będąc nastolatkiem, sprawiał problemy wychowawcze. Jego ojciec uznał, że uprawianie sportu pomoże w okiełznaniu młodego człowieka, więc zapisał go na zajęcia pływackie. Młody Ohno zainteresował się w tym czasie również wrotkarstwem. Z short trackiem zetknął się po raz pierwszy, śledząc Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Lillehammer. Następnie rozpoczął regularne treningi w Centrum Olimpijskim w Lake Placid.

Jako piętnastolatek brał udział bez powodzenia w amerykańskich kwalifikacjach do Igrzysk w Nagano. W 1999 roku zdobył trzy złote medale na Mistrzostwach Świata Juniorów w Montrealu. Karierę wśród seniorów rozpoczął od wielkich sukcesów, jakim było wygranie Pucharu Świata w sezonie 2000/2001 oraz zdobycie złotego medalu Mistrzostw Świata w Jeonju w 2001 roku. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku zdobył dwa medale: złoty i srebrny. Srebro na 1000 metrów zdobył w niecodziennych okolicznościach. Brał udział w kraksie na ostatnich metrach wyścigu, zdołał jednak wczołgać się na metę jako drugi. Dzięki swojemu charakterowi i otwartości stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych amerykańskich uczestników igrzysk, mimo że short track nie był w USA popularny. Po drodze do kolejnych igrzysk zdobył dwa złote medale na MŚ w Pekinie w 2005 roku, a także dwukrotnie triumfował w generalnej klasyfikacji Pucharu Świata (2003, 2005). Na Igrzyskach w Turynie w 2006 roku zdobył mistrzostwo olimpijskie na 500 metrów, dołożył także brązowe medale na 1000 metrów oraz w biegu drużynowym. Po igrzyskach w Turynie przerwał karierę na rok. Wrócił w wielkim stylu w marcu 2007, zostając mistrzem świata w Mediolanie. Zdobywał również złote medale na kolejnych mistrzostwach świata w 2008 w Gangneung i 2009 w Wiedniu. Na Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver zdobył trzy medale: srebrny w biegu na 1500 m oraz brązowe na 1000 m i w sztafecie na 5000 m.

• Oficjalna strona