Aktuariusz – profesjonalista z dziedziny obliczania ryzyka oraz wartości bieżącej projektów finansowych, w szczególności długoterminowych lub obarczonych ryzykiem.
Tradycyjnie profesja aktuariusza związana jest z branżą ubezpieczeń, reasekuracji oraz planów emerytalnych (w Polsce: wycena rezerw na świadczenia pracownicze).
Aktuariusz w zakładzie ubezpieczeń (towarzystwie ubezpieczeniowym) odpowiada za wycenę zobowiązań wobec klientów oraz konstrukcję produktów tak, by oczekiwany poziom rezerw oraz strumień przyszłych przepływów pieniężnych zabezpieczył pokrycie tych zobowiązań. Głównymi obszarami aktywności zawodowej aktuariusza są:
W Polsce, aby zostać wpisanym do rejestru aktuariuszy, wymagane są (prócz złożenia z pozytywnym wynikiem egzaminów aktuarialnych przy Komisji Nadzoru Finansowego): wykształcenie wyższe, poświadczenie niekaralności w zakresie przestępstw przeciwko wiarygodności dokumentów i obrotowi gospodarczemu (wyciąg z KRK) oraz udokumentowany roczny staż zawodowy pod kierunkiem aktuariusza.
Egzaminy aktuarialne odbywają się co najmniej 2 razy w roku kalendarzowym i przeprowadzane są w formie dziewięciu testów:
Rozwiązywanie każdej części testu trwa w zależności od bloku od 60 do 120 minut. Zakres tematyczny i szczegóły dotyczące sposobu przeprowadzania egzaminu określone zostały rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 9 grudnia 2016 r. w sprawie egzaminu aktuarialnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1350).
Według stanu na 7 marca 2018 w Polsce jest zarejestrowanych 393 aktuariuszy.
W praktyce aktuariusz powinien także posiadać wiedzę z zakresu:
Każdy zakład ubezpieczeń, zgodnie z ustawą z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 656) ma obowiązek powołania aktuariusza. W przypadku ubezpieczeń na życie (tzw. Dział I) aktuariusz jest odpowiedzialny za kalkulację rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, zaś w przypadku ubezpieczeń majątkowych i osobowych (Dział II), konieczna jest jego opinia zamieszczona w sprawozdaniu rocznym.
W polskim systemie prawnym nie istnieją żadne inne przepisy, które regulowałyby działalność aktuariuszy poza rynkiem ubezpieczeń.
Krajowe stowarzyszenia aktuariuszy państw-członków Unii Europejskiej (oraz Islandii, Norwegii i Szwajcarii) współpracują ze sobą w ramach organizacji zwanej Groupe Consultatif Actuariel Européen. Groupe Consultatif zajmuje się między innymi realizowaniem w odniesieniu do aktuariuszy postanowień Dyrektywy UE nr 89/48/EEC (zmienionej Dyrektywą nr 2001/19/EC) o wzajemnej uznawalności uprawnień zawodowych. W praktyce wygląda to tak, iż aktuariusz uprawniony do wykonywania zawodu w jednym z krajów Unii Europejskiej (a także w: Islandii, Norwegii i Szwajcarii), może nabyć pełne uprawnienia zawodowe w innym z ww. krajów pod warunkiem:
Krajowe stowarzyszenia aktuarialne same określają dokładne reguły postępowania w zakresie wszystkich powyższych punktów.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Aktuariusz, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.