21 Lutetia: Planetoida

Planetoida została odkryta 15 listopada 1852 przez Hermanna Mayera Salomona Goldschmidta z balkonu jego apartamentu w Paryżu. Nazwa pochodzi od łacińskiego odpowiednika nazwy „Paryż”.

 

Orbita Lutetii jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 3,06°. Na jeden obieg wokół Słońca potrzebuje 3 lat i 293 dni, krążąc w średniej odległości 2,44 j.a. Średnia prędkość orbitalna to ok. 18,96 km/s.

(21) Lutetia ma rozmiary 132 × 101 × 76 km. Jej albedo wynosi 0,22, a jasność absolutna to 7,35^m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga ok. 172 K, maksymalna zaś 266 K (−7 °C). Planetoida ta zalicza się najprawdopodobniej do typu M. Jej powierzchnia jest stosunkowo jasna i zawiera komponenty metaliczne, choć badania wskazują również na obecność pewnych ilości krzemianów oraz cienkiej warstwy regolitu, podobnie jak w przypadku innych planetoid.

Powierzchnia jest pokryta wieloma kraterami uderzeniowymi o różnej wielkości i wieku.

Lutetia rotuje w czasie 8 godzin i 10 minut, a oś obrotu nachylona jest pod kątem 85–89º do płaszczyzny ekliptyki, zatem – podobnie jak Uran – planetoida ta „toczy się” niemalże po swojej trajektorii.

 

10 lipca roku 2010 o 15:44 sonda kosmiczna Rosetta przeleciała z prędkością 15 km/s w odległości 3169 km od Lutetii. Przesłane na Ziemię zdjęcia ukazały struktury z rozdzielczością do 60 metrów.

• lista planetoid 1–1000

• (21) Lutetia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
• (21) Lutetia w bazie Minor Planet Center (ang.)
• Artykuł Lutetia asteroid in Rosetta’s spotlight na stronie ESA (ang.)
• Rosetta zbliża się do planetoidy Lutetia w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia

• Diagram orbity (21) Lutetia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)